ΣΕ ΠΟΙΑ ΚΕΤΕΧΟΜΕΝΑ ΖΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ, ΡΕ;

 

Της Νίνας Γεωργιάδου

 

Σε μια ώρα στο κακουργιοδικείο της Ευελπίδων δικάζονται 5 παιδιά.

 

Πέντε μαθητές που ζήτησαν το αυτονόητο, λιγότερη ασφυξία στη σχολική αίθουσα, δικάζονται ως κακούργοι.

 

Σε ποιο στρατόπεδο συγκέντρωσης ζουν τα παιδιά μας;

 

Ποιος μηχανισμός και στο όνομα ποιας δικαιοσύνης φορά χειροπέδες κακούργου σε παιδιά με κοντά παντελόνια;;

 

Πώς δόθηκε η εισαγγελική εντολή να συλληφθούν οι μαθητές απ’ το συλλαλητήριο, αφού τους έγινε πρώτα εξευτελιστικός σωματικός έλεγχος;

 

Με ποιο πρόσχημα, με πόσο ζήλο που δεν είχε επιδειχτεί ούτε για τους χρυσαυγίτες μετά τα εγκλήματά τους;

 

Ποια πανδημική εντολή λέει πως οι γονείς δεν μπορούσαν να δουν τέσσερεις μέρες τα ανήλικα παιδιά τους στα κρατητήρια;

 

Ποια κοινωνία μπορεί να ανέχεται τέτοια άθλια αντιμετώπιση στα παιδιά της;

Πόσο διαφέρει ο Ναζί της Βέρμαχτ όταν έσπαγε τα χέρια των μικρών σαλταδόρων;

 

Πόσο διαφέρει η εικόνα από τα κατεχόμενα της Παλαιστίνης στη μια φωτογραφία ως το κέντρο της Αθήνας, στην άλλη;

 

Πόσος τρόμος δηλαδή για να ανεβάσουμε τη μάσκα από το στόμα και τη μύτη, ως τα μάτια;

 

ΝΑ ΑΦΕΘΟΥΝ ΤΩΡΑ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

ΟΛΟΙ ΕΞΩ ΑΠ’ ΤΗΝ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ