Τεχνοκρατική η πρόταση του Δημάρχου (;) για το νέο Πρόεδρο του Πάρκου

Σήμερα συζητιέται και ψηφίζεται (;) η νέα σύνθεση του ΔΣ του «Πάρκου» με τις γνωστές δεξιές δημοκρατικές διαδικασίες σύμφωνα με τις οποίες ο Δήμαρχος πλέον δεν κάνει προτάσεις αλλά επιβάλει την άποψή του.

Ανδρέας Γ. Ανδρεόπουλος ο νέος Πρόεδρος

• Χημικός Μηχανικός ΕΜΠ,
• Διδάκτωρ Μηχανικός ΕΜΠ
• Καθηγητής ΕΜΠ

Σπούδασε Χημικός Μηχανικός στο ΕΜΠ (1976), όπου εκπόνησε και τη διδακτορική του διατριβή (ΕΜΠ, 1983).

Διδάσκει στο ΕΜΠ από το 1979 με διάφορες διαδοχικές ιδιότητες (Επιστημονικός Συνεργάτης, Λέκτορας, Επίκουρος και Αναπληρωτής Καθηγητής) ενώ από το 1998 είναι Καθηγητής ΕΜΠ στη Σχολή Χημικών Μηχανικών. Υπήρξε Επισκέπτης Καθηγητής στο University of Illinois at Urbana-Champaign (1989-1991, 1994) και από το 1994 έως σήμερα συνεργάζεται με το ίδιο Πανεπιστήμιο ως Adjunct Associate Professor.

Διετέλεσε Αντιπρύτανης και Πρύτανης του ΕΜΠ. Ορισμένες από τις λοιπές αιρετές διοικητικές θέσεις στις οποίες έχει διατελέσει, είναι ως Γενικός Γραμματέας και μέλος του Δ.Σ. της Ελληνικής Εταιρείας Πολυμερών (1991-1996), μέλος του Δ.Σ. και Πρόεδρος του Πανελληνίου Συλλόγου Χημικών Μηχανικών (1992-1997) καθώς και μέλος της Αντιπροσωπείας του ΤΕΕ.

Διετέλεσε Γενικός Γραμματέας Υ.ΠΕ.Κ.Α. (2010-2011), όπου κατά τη διάρκεια της θητείας του ασχολήθηκε και προώθησε – μεταξύ άλλων – ζητήματα περιβαλλοντικής νομοθεσίας και θέματα που σχετίζονται με την προσαρμογή σε αντίστοιχες Οδηγίες της Ε.Ε.

Οι γνωστικές περιοχές στις οποίες εστιάζονται κατά κύριο λόγο τα ερευνητικά ενδιαφέροντα και η διδακτική του δραστηριότητα είναι αυτές των ενισχυμένων πολυμερών, των βιοϊατρικών υλικών και της ανακύκλωσης πλαστικών και ελαστικών. Έχει συμμετάσχει ως επιστημονικός υπεύθυνος και ως κύριος ερευνητής σε πληθώρα ερευνητικών προγραμμάτων.

Έχει παρουσιάσει περισσότερα από 200 δημοσιεύματα που περιλαμβάνουν βιβλία, μονογραφίες, άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά, ανακοινώσεις σε συνέδρια, τεχνικές εκθέσεις κ.λπ. Το επιστημονικό του έργο έχει περισσότερες από 750 διεθνείς αναφορές.

Στην εκδήλωση της σειράς ΠΑΡΑΣΚΕΥΕΣ ΣΤΗΝ ΕΕΧ, με θέμα: «Κυκλική Οικονομία: Ένα στοίχημα για την εξοικονόμηση φυσικών πόρων και τη διαχείριση των αποβλήτων – μια ευκαιρία για οικονομική ανάπτυξη», ανέφερε συνοπτικά στην ομιλία του ότι το μοντέλο της κυκλικής οικονομίας δίνει έμφαση στη «μείωση, επαναχρησιμοποίηση, επισκευή, ανακύκλωση, ανάκτηση» και  για αυτό απαιτεί αλλαγές σε ολόκληρες αλυσίδες αξίας, από το σχεδιασμό των προϊόντων έως και την κατανάλωσή του. Αναφερόμενος στην Εθνική πολιτική για τα απόβλητα επεσήμανε ότι σήμερα ανακτάται το 18% και μέχρι το 2020 αυτό θα πρέπει να έχει γίνει 74%, ενώ επισήμανε την αναγκαιότητα της οργάνωσης της βιομηχανικής παραγωγής σε κατάλληλους χώρους υποδοχής και σε συμβιωτικά δίκτυα με τα 
οποία επιτυγχάνονται συνέργειες και οικονομία κλίμακας.

Η άποψή του για το δημόσιο πανεπιστήμιο.

«Δεν θα ήταν υπερβολή να πω ότι η έννοια του δημόσιου πανεπιστημίου αποτελεί "θέσφατο". Πράγματι, ακαδημαϊκές λειτουργίες όπως η διάπλαση των νέων, η διακίνηση ιδεών, η διείσδυση στον κοινωνικό ιστό, αποθεώνονται μόνο σε ένα δημόσιο ίδρυμα. Επειδή, όμως, οι λέξεις συχνά χάνουν το νόημά τους μέσα από την υπερβολική χρήση, διευκρινίζω ότι δημόσιο πανεπιστήμιο θεωρώ εκείνο στο οποίο το ύψιστο αγαθό της παιδείας δεν αποτελεί εμπορευματικό αγαθό. Εκείνο που καθορίζει τα προγράμματα και τη ροή των σπουδών του με αυτοτέλεια, χωρίς να επηρεάζεται από τις "επιθυμίες" της αγοράς.

»Στα σημερινά πανεπιστήμια, όπου η ερευνητική δραστηριότητα καταλαμβάνει πολλές φορές κεντρική θέση, είναι αναπόφευκτες οι οικονομικές δοσοληψίες με ιδιωτικούς φορείς. Η περιφρούρηση του δημόσιου χαρακτήρα εναπόκειται λοιπόν στα ακαδημαϊκά όργανα όπως η Σύγκλητος, τα οποία ελέγχουν και εγκρίνουν τις συνεργασίες και πρωτοβουλίες αυτού του τύπου».

Τα συμπεράσματα δικά σας