Αφιερωμένο στο Κατερινιώ και στη ΔΕΣΕΠ

 

Καλημερούδια σε όλους.

Κατερινιώ, η σκέψη μας κοντά σου. Η σκέψη… Η σκέψη, τελικά, ίσως να είναι το μοναδικό ελεύθερο δημιούργημα του ανθρώπου. Ακόμα κι όταν είναι «στρατευμένη», βρίσκει τρόπους να δραπετεύει προς άλλους κόσμους. Είναι σαν το νερό που πάντα βρίσκει τη χαραμάδα να κυλίσει εκεί που δε θες ή το νερό που μόνο πρόσκαιρα το οδηγείς στο αυλάκι για να δώσεις ζωή στα δέντρα. Βέβαια και τίποτα απ’ αυτά να μη γίνει, πάλι λεύτερο εξατμίζεται στους ουρανούς για να γίνει βροχή. Έτσι και η σκέψη μας, Κατερινιώ, σε συντροφεύει τις ώρες της μοναξιάς σου και πιστεύω ότι αυτό το νιώθεις.

 Όμως, ως λευτεριά καμαρωτή, το γέννημά της η φαντασία την ταξιδεύει πάνω από αράδες, εικόνες και ανάγκες. Είσαι λεβέντισσα, Κατερινιώ, και πολύ χαίρομαι που σε ξέρω. Όλα τα παιδιά της συντροφιάς μας είναι λεβέντες. Αρσενικά και θηλυκά κουβαλούν τους μεγαλύτερους ή μικρότερους σταυρούς τους. Το μοίρασμα είναι η τροφή της συντροφιάς κι έχει ξεχωριστή αξία όταν αυτό γίνεται με χιούμορ, ξεπερνώντας γκρίνιες και μεμψιμοιρίες. Κατερινιώ, σ’ αγαπάμε και μας λείπεις. Με πολύ αγάπη σου αφιερώνω τα παρακάτω στιχάκια:  

Να ‘σαι καλά εσύ κι ολάκερη η συντροφιά μας

κι ούλος ο κόσμος ο τρελός τη γνώση να αποχτήσει

ώστε το μοίρασμα της μοναξιάς μας

τις καρδιές μας να ανθίσει…!!!

Γ. Α.