Μια υπέροχη διαλογική βόλτα…

Κι εκεί που περπατούσαν χέρι χέρι, θα μπορούσαν ακόμα και… με τον Καρατζαφέρη, σκάνε τα τέλη και ήρθε η ώρα να τραγουδήσουν και οι δυο «είναι μια ώρα δύσκολη του χωρισμού η ώρα». Και όχι τίποτα άλλο, ευτυχώς που η παράσταση ήταν διαδικτυακή και έτσι σώθηκε και η Κινέζα η Πινέζα, γιατί, αν η παράσταση θα γινόταν δια ζώσης, θα κάθονταν, ως πάρεδρος, δίπλα στον Μασέρ Κοβέ και θα κινδύνευε άμεσα από το χατζάρι που σήκωσε ο “τούρκος” Παν Κεμπάπ.

Και καθώς, λοιπόν, πορπάταγαν αμέριμνα εις τον έναστρον λόφον σκάει «σχεδόν ξαφνικά» το βαρελότο και φωτίστηκε ο ουρανός με τέλη. Εσάστiσε ο Παν Κεμπάμπ και λέει στο συνοδοιπόρο του:

Παν Κεμπάπ: Μα τι μ@λ@κ@ς είσαι κι αφήνεις τούτα τα βαρελότα να σκάνουν πάνω στην κεφαλή μας; Μας καλείς ν’ αρμέξουμε κι άλλο τους δύσμοιρους πολίτες; Δε μας φτάνει η κρίση, δε μας φτάνει η πανδημία με τις δεκάδες κόρες (Δ, Ο κ.λπ.), δε μας φτάνει η Δεν Εχει Ήλιο που μας έχωσε τα καλώδια στον πωπουλάκο μας κι έφεξαν οι τζέπες μας; Έχουμε 8 μύρια που κάθουνται σε ένα ταμείο που είναι πάντα μείον, δεν είμαστε άξιοι ούτε τις χέστρες του Άγιου Νικολού να φιάσουμε και μου θες κι αύξηση;

Μασέρ Κοβέ: Μα καλά, ορέ, μιλείς κι εσύ ο προκλητικός κι ανάρμοστος, ο προσβλητικός κι απαξιωτικός, που πέρασες γενιές δεκατέσσαρις τον σγουρό βασιλικό που ομορφαίνει την ΟΥ; Εξαιτίας σου δε μου ‘φερε στην κεφαλή το βάζο από την Κίνα; Αλλά και την Ασίμο την Κουτουλάει, που γκρεμίζει ανώγια και κατώγια με του διαδρόμου λόγια, την άφηκες σε ησυχία; Μιλείς εσύ που με βρίζεις πατόκορφα όπου κι αν σταθείς; Εμέ, τον πρώτο των πρώτων, τον Σοφάρχη; Μιλείς εσύ που βάζεις στα μαύρα τάρταρα της γης τους δεύτερους των πρώτων, τους Αντισοφάρχες; Τώρα αμέσως σε παύω από μισθωμένο Αντισοφάρχη, παλιοκαφενέ της πλατειάς Μαντούς.

Παν Κεμπάπ: Εγώ, ρε καημένε, για πλάκα δεν εψήφισα τα τέλη, αφού έτσι κι αλλιώς θα πέρναγαν μιας και δεν ήφερε κανείς άλλο φιρμάνι. Εσύ το πήρες σοβαρά κι αμέσως με εχώρισες. Και είσαι τόσο αγαθιάρης που δεν άφηκες ούτε χαραμάδα, για να μπορέσω να μείνω στο μαντρί...

Μασέρ Κοβέ: Και τι ήθελες να κάμω; Δε φτάνει που δε με εστήριξες με την ψήφο σου με έβρισες κι από πάνω...

Παν Κεμπάπ: Εγώ μετά την παύση μου σε έβρισα λιγουλάκι λόγω γονιδίων. Επιστήμων είσαι κι εσύ και ξέρεις πόσο πολύ είναι υπεύθυνα τα γονίδια και ειδικότερα αυτά τα δικά μου. Ε, τι να κάνουμε! Σόι πάει το βασίλειο. Άλλωστε δε σου κρύφτηκα ποτέ. Έτσι μ’ αγάπησες με βαθιά φιλία και δέχτηκες τους ψήφοι που σ’ έφερα για να καμαρώνεις σήμερις σ’ ούλα τα πανηγύρια, τους γάμους, τις κηδείες και στα καλά βαφτίσια.

Μασέρ Κοβέ: Η συμπεριφορά κι η στάση σου σε καταργήσαν από τη θέση. Ούτε για την πρωτεύουσα έκαμες κάτι τόσο δα ούτε για την υγεία. Και το χειρότερο όλων ήντονα ότι τίποτις δεν έκαμνες και πλερωνόσουν κιόλας. Ε, όχι να σε πλερώνω και να υβρίζεις κι από πάνω!!! Πόσο να αντέξω ο άμοιρος και υπομονή να κάμω;

Παν Κεμπάπ: Ψέμα και χολή βαραίνουν τα λόγια σου, Κοβέ. Προτάσεις μύριες σου ‘χω κάμει που τις κρατάς κλεισμένες στο συρτάρι. Για αυτό κι είκοσι μέρες πριν μου ξανάδωκες τη θέση με τα φράνκα. Βλέπεις τότε σ’ άρεσε η πετυχεσά του έργου μου. Αλλά έτσι είσαι εσύ κι έχεις μάθει να τα γυρίζεις. Είκοσι μέρες αρκούσαν μοναχά το έργο για να μου χέσεις.

Μασέρ Κοβέ: Σα λαϊκιστής μεγάλο θράσος έχεις. Άκου, λοιπόν, Κεμπάπ, τι γράφει το κιτάπι. Αν και ήσουνε μισθοφόρος Αντισοφάρχης της πρωτευούσης και είχες και την ευθύνη της υγείας, τίποτις δεν έκαμες για αυτά. Αυτοβούλως εκινήθεις χωρίς την άδειά μου, χωρίς στόχους και προτάσεις κι έκαμες του κεφαλιού σου για να δυσχεράνεις το πολύτιμο έργο μου που ‘χει ανάγκη ο τόπος. Καθύβριζες τους άλλοι Αντισοφάρχες, γιατί επήγαιναν αλλού από εκεί που ήθελες τα φτυάρια, τα χώματα και τους γκασμάδες και στο Σοφαρχείο επάταγες όποταν το ξεχνούσες.

Παν Κεμπάπ: Κρίμα, Κοβέ, που σ’ έκαμα Σοφάρχη αυτού του τόπου. Με τις δικές μου σφαίρες* επήρες και πάλι πρώτες θέσεις. Οι μύριες προτάσεις που ‘καμα αμπαρωμένες είναι ακόμα. Πολλές οι υποσχέσεις σου, πολλά επίστεψα από σε, γιατί είμαι καθάριος σα το ρακί και περήφανος σαν άτι. Άκου, λοιπόν, Κοβέ. Μονάχος τράβα τον κατήφορο και χτίσε απ’ άκρη σ’ άκρη, απ’ των βουνών τις κορυφές ως του νερού την άκρη. Ουστ…!!!

*Ψήφος κυριολεκτικά σημαίνει το μικρό λειασμένο λιθάρι. Στη χώρα μας, ως μέσα ψηφοφορίας έχουν χρησιμοποιηθεί το ψηφοδέλτιο και το σφαιρίδιο, εξού και οι σφαίρες του Παν Κεμπάπ.

Αριστοφάνειος Επάκτιος