Να μιλούμε ή να σωπαίνουμε;

Του Χρίστου Γεωργούση

"Μη μιλάς μη γελάς, κινδυνεύει η Ελλάς".

Όσοι δεν έζησαν τη δικτατορία, λίγο καταλαβαίνουν την απαγόρευση να μιλάς, να λες τη γνώμη σου και να εκφράζεσαι. Χωρίς περιορισμούς και τις όποιες υστεροβουλίες. Όποιος έλεγε κάτι "επιλήψιμο" στα χρόνια εκείνα, έμπαινε στη μαύρη λίστα και το πλήρωνε. Καθίστατο "Ανθέλλην" και εδιώκετο. 

Δεν ήταν λίγες οι φορές που όλα αυτά δυστυχώς επαναλήφθηκαν και επειδή είμαστε ευφάνταστος λαός βρήκαμε ωραία επίθετα. Μερκελιστής, Γερμανοτσολιάς, μενουμευρωπαίος (!) και άλλα ευφάνταστα. Πρώτα το λεξιλόγιο ήταν στενό. Φασίστας από εδώ και κομμουνιστής από την άλλη, άντε και συνοδοιπόρος!

Να μιλούμε πρέπει και μάλιστα την ώρα που πρέπει και να λέμε όσο γίνεται την αλήθεια αν μπορούμε να τη διακρίνουμε. Και να μην έχουν οι άλλοι της Ιεράς Εξέτασης απέναντι τη φωτιά έτοιμη να μάς κάψουν!

Χωριό που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει. Περνούν αεροπλάνα, άνθρωποι πάνε για μπάνιο και αντιμετωπίζουν καταστάσεις, φήμες κυκλοφορούν και μεις κάνουμε το κορόϊδο έτοιμοι να κατηγορήσουμε όποιον ανησυχεί, όποιον βάζει τις φωνές ώστε να ξυπνήσουν οι έχοντες αρμοδιότητες και ευθύνες.

Εκείνοι που σωπαίνουν είναι φιλοπατριώτες, φιλοπαριανοί, αγαπούν πιο πολύ από μας το νησί κι εκείνοι που δεν πειθαρχούν σε φιμώσεις γίνονται αντιπαριανοί!

Ό, τι έχουμε πάθει στην Πάρο από τις σοβαρές καταστροφές και αλλοιώσεις οφείλεται στο ότι δεν μιλήσαμε.

Ο νοών νοείτω!