Το μουσικό κίνημα στην Πάρο

Ο Δάσκαλος έχει μετατρέψει το χρονόλογιό του σε ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια, δίνοντας μια ξεχωριστή αξία στο μέσο που μας φιλοξενεί, αποδεικνύοντας ότι ποτέ δε φταίει το εργαλείο αλλά η χρήση του. Το τελευταίο διάστημα δίπλα στα άλλα ωραία έχει ξεκινήσει ένα πανέμορφο ταξίδι στην πλούσια μουσική ιστορία της Πάρου. Λόγω αδυναμίας και μόνο, στον αναφερόμενο καλλιτέχνη, προχωρώ στην αναδημοσίευση του συγκεκριμένου άρθρου.

Αριστοφάνειος Επάκτιος

Του Χρίστου Γεωργούση

Γιώργος Βεντουρής, ο σεμνός των ήχων με το χαμόγελο.

Ο Γιώργος μαθητής μας κι αυτός, τρυφερός γλυκομίλητος, παιδί φίλων και εγγόνι του ονομαστού Διονυσάκι που είχε το καφενείο στην πλατεία Βεντουρή. Από ένα σημείο και πέρα κυνήγησε εκείνοι που έβλεπε στο όνειρό του, τη μουσική, το τραγούδι. Σαν μουσικός έχει συνεργαστεί με γνωστούς και άγνωστους καλλιτέχνες σε συναυλίες και ηχογραφήσεις. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται και με την διδασκαλία της μουσικής. Πέρσι κυκλοφόρησε τον πρώτο του δίσκο με το όνομα Χοχλακάς (με την εταιρεία violins productions του Σπύρου Μπάλιου με έδρα την Πάρο) και έδωσαν την πρώτη τους συναυλία στην Εκατονταπυλιανή καλεσμένοι του Paros Festival. Στον δίσκο συμμετέχουν αγαπημένοι μουσικοί από τον χώρο της παραδοσιακής και της jazz μουσικής.

 
Παραθέτω μερικά απ όσα άκουσα από το Γιώργο. "Νομίζω ότι αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι αυτά που μας εμπνεύσανε στην νεαρή μας ηλικία. Ο "Αρχίλοχος" με τους ανθρώπους του και την πλούσια καλλιτεχνική του δράση έπαιξε σημαντικό ρόλο. Εκεί είδα τις πρώτες μου συναυλίες (Νότιος Ήχος, Ross Daily, Βασίλης Ρακόπουλος), ήρθα σε επαφή με τον κινηματογράφο (είχα αναλάβει και τις προβολές για ένα διάστημα) και με την έννοια της συλλογικότητας. Είναι πολύ σημαντικό σε αυτή την ηλικία να βλέπεις ανθρώπους με όρεξη και θέληση να μοιραστούν το ίδιο όραμα".

Κάποια ώρα θα πούμε περισσότερα.