Ο Ελιζέ Ρεκλύ συμφωνεί με το ότι το να ψηφίζεις σημαίνει να παραιτείσαι από τις δυνάμεις σου:

«Ό,τι μπορεί να ειπωθεί σχετικά με την ψηφοφορία μπορεί να συνοψιστεί σε μια φράση.

    »Να ψηφίζεις σημαίνει να παραιτείσαι απ’ τη δύναμή σου.

    »Να εκλέγεις έναν ή πολλούς αφέντες, για μεγάλο ή μικρό χρονικό διάστημα, σημαίνει ν’ αποποιείται κανείς την ελευθερία του.

    »Πες τον απόλυτο μονάρχη, συνταγματικό βασιλιά, ή απλό βουλευτή, ο υποψήφιος που ανεβάζεις στο θρόνο, στο έδρανο, ή την πολυθρόνα, θάναι πάντοτε ο αφέντης σου. Πρόκειται για πρόσωπα που βάζεις “πάνω” απ’ το νόμο, δοσμένου πως έχουν τη δύναμη να φτειάχνουν τους νόμους, και επειδή είναι αποστολή τους να βλέπουν ότι υπακούντε.

    »Να ψηφίζεις είναι αρμοδιότητα των ηλιθίων.

    »Είναι τόσο ανόητο όσο το να πιστεύεις πως άνθρωποι, απ’ την ίδια πάστα με μας, θ’ αποκτήσουν εν ριπή οφθαλμού, με το κτύπημα μιας καμπάνας, τη γνώση και την αντίληψη των πάντων. Φυσικά έτσι είναι. Το εκλεγμένο σου πρόσωπο θα πρέπει να νομοθετεί πάνω σε κάθε θέμα υπό το φως του φεγγαριού· πώς ένα κουτί σπίρτα έπρεπε ή δεν έπρεπε να γίνει, ή πώς να κάμουν πόλεμο· πώς να βελτιωθεί η γεωργία, ή πώς να σκοτώσουν μια φυλή Αράβων ή λίγους Νέγρους με τον καλλίτερο δυνατό τρόπο. Πιθανώς να πιστεύεις πως η ευφυΐα τους θ’ αυξηθεί ανάλογα με την ποικιλία των θεμάτων στα οποία θα επικεντρωθούν· αλλ’ η ιστορία και η εμπειρία διδάσκει τ’ αντίθετο.

    »Η κατοχή της εξουσίας έχει μια εξωφρενική επίδραση· τα κοινοβούλια επέφεραν πάντοτε δυστυχία.

    »Στις κυβερνητικές συνεδριάσεις, μ’ ένα μοιραίο τρόπο, η βούληση που επικρατεί είναι κείνη που είναι κάτω του μέσου όρου, τόσο ηθικά όσο και διανοητικά.

    »Να ψηφίζεις σημαίνει να προετοιμάζεις προδότες και μια αισχρή προδοσία.

    »Οι εκλέκτορες πιστεύουν σίγουρα στην ειλικρίνεια των υποψηφίων, κι αυτό είναι ως ένα βαθμό υπαρκτό ενώ η ζέση και η θέρμη του διαγωνισμού παραμένει.

    »Αλλά κάθε μέρα έχει κι ένα αύριο. Απ’ τη στιγμή που οι συνθήκες μεταβάλλονται, όμοια κι οι άνθρωποι αλλάζουν. Σήμερα ο υποψήφιός σου υποκλίνεται ταπεινά ενώπιόν σου· αύριο θα πει “φτου” σε σένα. Από έναν επαίτη ψήφων έχει μετατραπεί σ’ έναν αφέντη σου.

    »Πώς μπορεί ένας εργάτης, που τοποθετήθηκε από σένα στην κυβερνώσα τάξη, νάναι ίδιος όπως πριν, δοσμένου ότι τώρα μπορεί να μιλήσει στο πλαίσιο της ισότητας με τους άλλους καταπιεστές; Κοίταξε τη δουλοπρέπεια του καθενός απ’ αυτούς, γραμμένη σ’ όλο του το πρόσωπο, ύστερα απ’ την επίσκεψη σ’ έναν “υπουργό βιομηχανίας”, ή όταν ο Βασιλιάς τον προσκαλεί στον προθάλαμο της αυλής του !

    »Η ατμόσφαιρα του “Οίκου” δεν είναι για βαθειές ανάσες· είναι διεφθαρμένη. Εάν στείλετε έναν από σας σ’ ένα βρωμερό μέρος, δε θα πρέπει να εκπλαγείτε ύστερα εάν έρθει πίσω σε σάπια κατάσταση.

    »Ως εκ τούτου, μη συμμετέχεις με την ελευθερία σου.

    »Μην ψηφίζεις!

    »Αντί να εμπιστεύεσαι την υπεράσπιση των συμφερόντων σου σε Άλλους, δες το πράγμα από μόνος σου. Αντί να προσπαθείς να επιλέξεις συμβούλους που θα σε καθοδηγούν σε μελλοντικές πράξεις, κάνε το αυτό από μόνος σου, και κάνε το τώρα! Άνθρωποι που έχουν καλή βούληση δε θα έπρεπε να κοιτάνε μάταια επί μακρόν για την ευκαιρία.

    »Το να φορτώνουμε στους ώμους των άλλων την ευθύνη των πράξεων κάποιου είναι ανανδρία.

    »Μην ψηφίζεις!»

Πηγή: enallaktikos.gr