Τώρα ακούμε τη μαγική φωνή της από τ' άστρα!

Hijo de la Luna - Montserrat Caballe

Του Χρίστου Γεωργούση

Είχα καλέσει φίλους για δείπνο, συχνά έκανα και κάνω ακόμα τον μάγειρο, οι φίλοι έφυγαν και ήρθε η ώρα να μαζέψω τo τραπέζι. 

Στην τηλεόραση ακούγονταν από ένα βίντεο αποσπάσματα από όπερες τις οποίες είχα κάποια ώρα γράψει σε κασέτα. Φάνηκε να τραγουδά μια εύσωμη γυναίκα και αδιαφόρησα. Πήρα μερικά πιάτα και ποτήρια στα χέρια και πήγα προς την κουζίνα. Έμεινα με αυτά στα χέρια, μετέωρος ακούγοντας έκπληκτος τη φωνή. Με πήραν τα δάκρυα και δεν μπορούσα ν’ αφήσω τα πιάτα στο νεροχύτη. Η άρια τελείωσε και άκουσα το όνομα της σοπράνο. Μονσερά Καμπαγιέ! Δεν ήταν μόνο η ουράνια φωνή, αλλά και η κίνηση όλου του κορμιού της που την έκανε ν’ αστράφτει. 

Την άλλη μέρα το πρωί πήρα την κασέτα στο σχολείο (δίδασκα στο Λύκειο Πάρου, έχουν περάσει πια πάνω από 20 χρόνια) και πρωί πρωί στη Φυσική της Α Λυκείου έβαλα σε λειτουργία το βίντεο να ακούσουν τα παιδιά την σπουδαία υψίφωνο. Τι φυσική, τι άριες όπερας, συχνά είναι το ίδιο! Αν μπορείς να κάνεις έκπληξη, αν μπορείς να κάνεις μάγια, αν επικαλείσαι ένα θαύμα. 

Ο Κοσμάς μού έστειλε από την Αθήνα δυο κασέτες μαγνητοφώνου με την φανταστική αυτή τραγωδό και ένας Παριανός φίλος επίσης είχε την ευγένεια να μου στείλει μια άλλη κασέτα με τη μαγική φωνή της. 

Να τα γράφετε τα ονόματα, γιατί ξεχνούμε κι έρχεται ώρα που γίνεται ανάγκη πιεστική να τα εξομολογηθούμε. 

Από τις ειδήσεις μάθαμε ότι σίγησε η φωνή της Μονσερά. Φωνές που έχουν πάει στα άστρα επιστρέφουν ανακλώμενες εκεί στον ουρανό, σαν της Μαρίας Κάλας, σαν τις άλλες όλων των σοπράνο που αγαπήσαμε και αυτών όλων που τραγουδούν τον μάγο έρωτα του Ντεφάλια ή τα Μπαχιάνας Μπραζιλέϊρας του Βίλλα Λόμπος. 

Ισπανία μεγάλη για τη μουσική σου, για τις Καμπαγιέ σου!