Πανηγυρισμοί, δοξασίες, πρωτιές και το νερό με τo στανιό...

Αεροβρώμιο χωρίς νερό...

Αεροβρώμιο χωρίς καθόλου νερό

Της Νίκης Χασάπη

Δεν μπορώ αυτές τις μέρες, να μην θυμάμαι τους πανηγυρισμούς των παριανών για το νέο αεροδρόμιο, τα γεμάτα καμάρι άρθρα για τα ρεκόρ αφίξεων στο νησί μας, τις πληρωμένες έρευνες για την πανευρωπαϊκή πρωτειά (!!!!) της ποιότητας εξυπηρέτησης στην Πάρο... και γελάω με την ανοησία μας!! Έχουμε αεροδρόμιο, αλλά δεν έχουμε νερό (δεν θα αναφερθώ στα άλλα προβλήματα, όπως αυτό του κυκλοφοριακού, των ουρών στα μαγαζιά, της φασαρίας κλπ.-κλπ., γιατί κατά την άποψή μου αυτά είναι ασήμαντα, μπροστά στο πρόβλημα της λειψυδρίας). 

Απληστία, συνδυασμένη με ανοησία... Ποιος από εμάς θα καλούσε ποτέ στο σπίτι του, φιλοξενούμενους, αν δεν είχε πρώτα υπολογίσει τις δυνατότητες του σε νερό και εξυπηρέτηση; Αυτό που δεν θα κάναμε ποτέ στο σπίτι μας, το κάνουμε στο μεγαλύτερο σπίτι μας που είναι το νησί μας (και κατ΄επέκταση σε ολόκληρη την γη). 

Πως είναι δυνατό να επιτρέπονται οι πισίνες, σε ένα μικρό και άνυδρο νησί, που περιβάλλεται από θάλασσα; (Δεν είσαι τίποτα πλέον, αν δεν ανεβάσεις φωτο στα σόσιαλ, μέσα σε πισίνα και με ποτό στο χέρι!!). 

Πως επιτρέπεται η χρήση γκαζόν και άλλων καλλωπιστικών φυτών που απαιτούν αυξημένες ανάγκες σε νερό, μόνο και μόνο για να προσφέρουμε την ψευδαίσθηση της πολυτέλειας στους κομπλεξικούς νεόπλουτους; 

Ωραία λοιπόν, φέραμε πολλούς τουρίστες...τι θα τους κάνουμε τώρα; θα τους βάλουμε να πιούνε το νερό της πισίνας; θα κάνουνε μπάνιο με εμφιαλωμένα ή θα ποτίζουμε με αυτά το γκαζόν; Οι τουρίστες, σε αντίθεση με ότι πιστεύουν οι εξυπνάκηδες, δεν είναι ηλίθιοι, είμαστε εγώ και εσείς που θέλουμε να κάνουμε διακοπές, μακρυά από την φασαρία, την κίνηση, τις ουρές την ταλαιπωρία... καταφέραμε να κάνουμε την Πάρο ένα μέρος με τα προβλήματα της Αθήνας, χωρίς παράλληλα να μπορούμε να προσφέρουμε και τα πλεονεκτήματα που έχει η Αθήνα. 

Εξαντλούμε την εθνική μας υπερηφάνεια στις πρωτιές κάποιων Ελλήνων αθλητών, λες και μας αντιπροσωπεύει η αγωνιστικότητα και η εξυπνάδα έξι - επτά Ελλήνων ανάμεσα στα 11 εκατομμύρια ανόητων που είμαστε. 

Απληστία και ανοησία.... ο συνδυασμός που εξαφάνισε πολιτισμούς.... γκρινιάζουμε που τα παιδιά μας φεύγουν στο εξωτερικό για να βρούνε δουλειά, αλλά σε λίγα χρόνια θα φεύγουνε γιατί δεν θα έχουμε νερό και πόρους για να ζήσουμε... άδικα οι επενδύσεις σας... έχουμε δημιουργήσει ήδη τις προϋποθέσεις για να ερημώσουμε... 

Φωνάζουμε για την έλλειψη γιατρών και εκπαιδευτικών, αλλά θα φύγουν όλοι σε λίγο, γιατί βρήκαμε το εύκολο και γρήγορα κέρδος με τις βραχυχρόνιες μισθώσεις των σπιτιών. Ε λοιπόν κύριοι, εσείς που είστε πρόθυμοι να θυσιάσετε τα πάντα για την απληστία σας, δεν καταλάβατε ακόμα, ότι θα φύγουν οι τουρίστες από το νησί; Ότι τον τουρίστα δεν τον ενδιαφέρουν τα νούμερα και τα ποσοστά αύξησης, αλλά η εξυπηρέτηση και η ποιότητα; Ότι εκεί που δεν περνάει καλά δεν θα ξαναπάει; Αλλά αυτά εμάς δεν μας αγγίζουν... γιατί έχουμε προστάτιδα τη Μεγαλόχαρη, που γιορτάζουμε αύριο με κάθε μεγαλοπρέπεια και κίτς πολυτέλεια, άλλη μία εμπορευματοποίηση στο βωμό της απληστίας σας...