Ο ρατσισμός της γόβας...

Από The Three Mooges 

"Το Σάββατο, εκεί που περπατούσα μαζί με την κόρη μου, βλέπω αυτή την κοπέλα, που δεν την ήξερα, και λέω στην κόρη μου: α, κοίτα! αυτή η κοπέλα είναι σαν αγελάδα." είπε η Εύη Βατίδου μεταξύ άλλων ("δαλματίας", "τα κατάφερε παρά την πολύ περίεργη όψη της", "σα να τη λέρωσε παγωτό", κ.α.), αναφερόμενη στη Winnie Harlow και την αυτοανοσία από την οποία πάσχει.

Εντάξει, θα μας πείτε, είναι ανούσιο να δίνουμε αξία σε κοσμικά σκουπίδια, των οποίων το μεγαλύτερο κατόρθωμα στη ζωή θα είναι να μάθουν εν τέλει "ποιο νούμερο παίρνω για το 100".

Είναι, όμως, αξιοσημείωτο ότι, παρότι έρχεται σε διάφορα χρώματα και σχήματα και διαστάσεις, ο ρατσισμός έχει πάντα δύο κοινά χαρακτηριστικά: την άγνοια ως γενεσιουργό αιτία, και την επίθεση σε καταστάσεις που δεν αποτελούν προϊόν επιλογής.

Βέβαια, αν η υποτίμηση ενός ανθρώπου για μία κατάσταση που δεν διάλεξε αλλά έτυχε (π.χ. φύλο, χρώμα, εθνικότητα, σεξουαλικός προσανατολισμός, κλπ) ή του επιβλήθηκε (π.χ. θρησκεία) παίρνει μερικούς πόντους σκατοψυχιάς, η έκθεσή του σε περιφρόνηση και γελοιοποίηση για μία κατάσταση που δεν διάλεξε και ενδεχομένως επηρεάζει σημαντικά την ποιότητα ζωής του (π.χ. ένα αυτοάνοσο νόσημα, μία αναπηρία, κλπ) σε ταξιδεύει σε εντελώς νέα επίπεδα σκατοψυχιάς.

Συγχαρητήρια!