Το μετέωρο βήμα της γουρούνας...

Αυτές τις μέρες ζούμε την επανάσταση της γουρούνας. Βγήκε και κιος ο Σωτηράκης  μ’ αυτούνο το κείμενο και μας ζάλισε. «Οι γουρούνες σκοτώνουν». Κάτσε, ρε φίλε, ρίχνεις μια μπαλοθιά και όποιον πάρει ο χάρος. Τι φταίει δηλαδής το συμπαθές τετράροδο, όταν πάνω στη σέλα του κάθονται κανίβαλοι περιορισμένης νοητικής στάθμης;

Και εντάξει, ο Σωτηράκης το έκανε και θέμα στο Νηπιαγωγικό Συναπάντημα. Και καθόσον και τΣΥΡΙΖΑίος, βάρεσε το σαμάρι για να ακούσει το γαϊδούρι. Βέβαια, ξέχασε να λάβει υπόψη του ότι το γαϊδούρι, πέρα από τυφλό και κουφό, είναι και μουγγό. Και ακόμα χειρότερα, φοράει και τις καλοκαιρινές παρωπίδες του τουρισταριού που «δίνει» ζωή στο νησί μας με μερικές παράπλευρες απωλειούλες εκ της τροχήλατης γουρουνός. Βέβαια ο Σωτηράκης, για μας τους «αντικειμενικοί», έθεσε το θέμα ορθώς, αν και, όπως είπαμε παραπάνω, το έκανε ξεσπώντας στο σαμάρι. Αυτή η ενέργειά του έκανε τους εκ συμφέροντος «αδαείς» να δουν για άλλη μια φορά το δέδρο και να σβήσουν απ’ τα μάτια τους το δάσος. Έτσι, λοιπόν, για να βάλουμε τα πράματα στη θέση τους και να τα πούμε περισσότερο με τ’ όνομά τους για να καταλάβουν και οι συμφεροντολόγοι του δέδρου, ακούστε αυτά που υπονόησε ο Σωτηράκης.

Η τροχήλατη γουρούνα είναι πράγματι ένα εργαλείο και ως τέτοιο φυσικά δεν φέρει την ευθύνη της κινήσεώς του. Όπως με όλα τα εργαλεία, η ευθύνη βρίσκεται στο χρήστη που τα χρησιμοποιεί. Έτσι, λοιπόν, άλλος με το μαχαίρι αλείφει βούτυρο στο ψωμί του και γεμίζει τριγλυκερίδια κι άλλος κόβει λαρύγγια. Δεν είπε κανείς κομμένα τα μαχαίρια, αλείψτε το βούτυρο με το δάχτυλο, μη πω τίποτα άλλο και δίνω ιδέες στη γριά…

Ας βάλουμε όμως τα πράματα σε μια σειρά. Σε μια κενο-νία καπιταλιστικού τύπου νήσου, όπου υπέρτατη αξία είναι το χρήμα, η γουρούνα κατέχει περίοπτη θέση στην τροφική αλυσίδα της ελεύθερης αγοράς. Τρώει ως αδηφάγο τέρας τους καβαλαρέους της, ακόμα κι αν αντικειμενικά δεν φταίει η ίδια. Επίσης όσο περισσότερη είναι η ζήτηση της γουρούνας τόσο μεγαλύτερη πρέπει να είναι η προσφορά της. Η εκάστοτε πολιτεία ελέγχει τις προδιαγραφές της ύπαρξης της γουρουνοπούλας και, θέτοντας τους όρους για τη χρησιμοποίησή της, δίνει τη δυνατότητα στη βιομηχανία να παράξει αφειδώς το εμπόρευμα, αφού η ζήτηση είναι μεγάλη, ή την άδεια για την εισαγωγή της.

Η ελληνική πολιτεία θέτει τους όρους για την ενοικίασή της, το καβάλημά της και την κυκλοφορία της. Η ελληνική νομοθεσία, λοιπόν, προβλέπει, για τα τετράροδα συμπαθή ζωάκια σε ό,τι αφορά την ενοικίαση, καταρχάς στάβλους φύλαξης που πρέπει να έχει ο ιδιοκτήτης τσοπάνης. Δεν είναι δυνατόν ο τσοπάνης, με στυλ όπως λάχει κι όπου λάχει εμείς οι βλάχοι, να αυθαιρετεί, στο όνομα του χρήματος που προσκυνά, και να αμολά τα τετράροδα ζώα του σε δρόμους και πεζοδρόμια. Για το καβάλημα επίσης, επειδή το μέγεθος είναι αυτό που μετράει,  η ελληνική νομοθεσία προβλέπει ότι για τις μεγάλες τετράροδες γουρούνες χρειάζεται δίπλωμα αυτοκινήτου και για τις γουρουνίτσες δίπλωμα μηχανακιού. Το αφήνω ασχολίαστο αυτό, γιατί ο Θεός έδωσε ένα πετσάκι στην ελληνική πολιτεία κι αυτή το έκανε σφεντόνα από την πολύ μ@λ@κί@. Το οδήγημα της γουρούνας ουδεμία σχέση έχει με αυτοκίνητο ούτε βέβαια με δίκυκλα μηχανάκια. Παρ’ όλα αυτά πρέπει κάποιος να πει στους τσοπάνηδες idiot επιχειρηματίες ότι ακόμα κι αυτή η πολιτεία προβλέπει κάποιο δίπλωμα. Δεν είναι δυνατόν, λοιπόν,  στο όνομα της ρεμούλας που κινούνται να νοικιάζουν καθαρό θάνατο σε αδαείς, ανεγκέφαλους μικρούς χωρίς δίπλωμα, γιατί μ’ αυτόν τον τρόπο δε βάζουν σε κίνδυνο μόνο τους ανεγκέφαλους αλλά και όλους όσους κινούνται στο δρόμο. Σε ό,τι αφορά την κυκλοφορία των γουρουνών, αυτή απαγορεύεται να γίνεται σε δρόμους ταχείας κυκλοφορίας, γιατί αν αναπτύξουν μεγάλη ταχύτητα, γίνονται εξαιρετικά ασταθείς και επικίνδυνες. Εγώ όμως ως γέρος περιορισμένης καβαλεριακής ικανότητας θα ήθελα να ρωτήσω τούτο. Τα συμπαθή τετράροδα επιτρέπεται να κινούνται σε επαρχιακούς δρόμους τύπου Επακτίας οι οποίοι είναι στενοί, δέχονται πολλαπλάσια απ’ αυτή που μπορούν να αντέξουν καλοκαιρινή κυκλοφοριακή επιβάρυνση και τέλος πάντων έχουν τις ιδιαιτερότητές τους; Ποιος από όλους εμάς δεν έχει κολλήσει πίσω από μια γουρούνα σε τούτους τους επαρχιακούς δρόμους σιχτιρίζοντας την ώρα και τη στιγμή; Ποιανού τα νεύρα δεν έχουν γίνει κορδέλες μετατρέποντας την οδήγηση σε μια άκρως επικίνδυνη διαδικασία; Ποιος δεν έχει κάνει παράνομη προσπέραση αφήνοντας πίσω του το μετέωρο βήμα της γουρούνας; Μήπως τελικά πρέπει οι γουρούνες να απαγορευτούν για αντικειμενικούς λόγους; Μήπως τελικά ο Σωτηράκης κτυπώντας το σαμάρι είχε δίκιο;                

Αριστοφάνειος Επάκτιος