Υπάρχει τέτοια πένα στην αστυνομία; Υπάρχει ελπίδα...

Ας μιλήσουμε για ΡΟΜΑ - Κείμενο Αστυνομικού

Με αφορμή το τραγικό περιστατικό με τον εντεκάχρονο Μάριο στο Μενίδι, ευκαιρία είναι, σαν κοινωνία, να μιλήσουμε ανοικτά για κάποια θέματα.

Αυτές τις ημέρες ακούσαμε πολλά σχετικά με το ποιος ευθύνεται για την τραγωδία. Ακούσαμε ότι ευθύνεται ολόκληρη φυλή των ΡΟΜΑ λόγω γονιδίων, ακούσαμε ότι υπεύθυνη είναι η διεφθαρμένη Αστυνομία, ακούσαμε ότι ευθύνεται και ο Μάριος, που βρισκόταν στο λάθος σημείο τη λάθος στιγμή.

Δυστυχώς το θέμα των ΡΟΜΑ δεν είναι Ελληνική αποκλειστικότητα. Έχει απασχολήσει διάφορες χώρες στις οποίες διαβιούν πληθυσμοί της συγκεκριμένης φυλής (Γαλλία, Γερμανία, Ολλανδία,Ρουμανία, Τσεχία κ.λπ.) χωρίς να έχει δοθεί κάποια αποτελεσματική λύση.

H όλη προβληματική του θέματος έγκειται στα μηδενικά ποσοστά αφομοίωσης και προσαρμογής της εν λόγω πληθυσμιακής ομάδας στην υπόλοιπη κοινωνία. Οι ΡΟΜΑ διατηρούν παραδόσεις, ήθη, έθιμα και δοξασίες που ανάγονται σε εκατοντάδες χρόνια πριν από την εποχή που ζούμε.

Το παραπάνω γεγονός, όσο ενδιαφέρον και αν παρουσιάζει από κοινωνιολογικής-ιστορικής -επιστημονικής σκοπιάς, αποφέρει δριμύτατες συνέπειες στην κοινωνική συνοχή περιοχών στις οποίες διαβιούν τα εν λόγω άτομα. Η ρομαντική εικόνα του μποέμ τσιγγάνου, λάτρη της ελευθερίας, της ασυμβίβαστης ζωής, της μουσικής και των τεχνών, δυστυχώς αποτελεί ένα πολύ μικρό κομμάτι του μεγάλου παζλ που λέγεται ιδιοσυγκρασία ΡΟΜΑ. Τα άτομα αυτά ένεκα των διωγμών και των διώξεων που υπέστησαν ανά τους αιώνες, διαμόρφωσαν μία πολύ ιδιαίτερη νοοτροπία, που χαρακτηρίζεται κυρίως από την εσωστρέφεια και την αποστροφή σε κάθε τι διαφορετικό προς τον ηθικό τους κώδικα. Η μαζική εγκατάστασή τους σε διάφορες περιοχές με τη δημιουργία καταυλισμών, συνέχεια των νομαδικών καραβανιών των προηγούμενων αιώνων, η καθαρότητα της φυλής ένεκα μηδαμινών επιγαμιών με άτομα εκτός αυτής, η κοινωνική οργάνωσή τους σε φατρίες-φαμίλιες με την πλήρη υποταγή των μελών τους στα κελεύσματα των ντε φάκτο αρχηγών τους, η αυστηρή ανδροκρατία-πατριαρχία εντός των οικογενειών, η χαλαρή εθνική-θρησκευτική συνείδηση, τα χαμηλότατα ποσοστά μορφωμένων ΡΟΜΑ (ιδιαίτερα γυναικών), καθώς και η μονοδιάστατη και σχεδόν εμμονική επιλογή του επαγγέλματος του εμπόρου, αποτελούν χαρακτηριστικά παραδείγματα των προαναφερθέντων.

Όλα τα παραπάνω διαμόρφωσαν με τον καιρό έναν ιδιαίτερο κώδικα αξιών στους τσιγγάνους, ο οποίος δυστυχώς διαφέρει σε αρκετά σημεία με τις ηθικές αρχές που έχουν επικρατήσει στις δυτικές δημοκρατίες και προστατεύονται από τα σχετικά εθνικά συντάγματα και τις διεθνείς συμβάσεις.

Πριν γίνουμε αφοριστικοί προς τα μέλη της υπό έρευνα πληθυσμιακής ομάδας, φανταστείτε τον εαυτό σας να γεννιέται και να μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον εξαθλίωσης, χωρίς βασικούς πόρους και όρους υγιεινής, μέσα σε μία οικογένεια που την απόλυτη εξουσία κατέχει ο πατέρας-αρχηγός ο οποίος υποτάσσεται αντίστοιχα στον αρχηγό-πατριάρχη της φατρίας. Φανταστείτε να μην πηγαίνετε σχολείο γιατί οι γονείς σας δεν θεωρούν ότι είναι κάτι σημαντικό για την εξέλιξή σας και μοναδικό σας μέλημα από νηπιακή ηλικία, να τυγχάνει η σώρευση υλικών αγαθών για την επιβίωση της οικογένειας. Φανταστείτε να σας παντρεύει με συνοικέσιο ο πατέρας σας από την ηλικία των δώδεκα και μέχρι τα δεκαοχτώ να έχετε ήδη τα πρώτα σας παιδιά. Φανταστείτε πόσο οδυνηρό είναι αυτό εάν τυγχάνετε και γένους θηλυκού.

Η πιο πιθανή κατάληξη του προπεριγραφόμενου ανθρώπου σίγουρα δεν θα είναι διεθνούς κύρους επιστήμονας με μεταπτυχιακά και διδακτορικά. Πιθανότατα θα καταλήξει ένα άτομο που αισθάνεται τελείως ξένη την κοινωνία έξω από τους ΡΟΜΑ, μία κοινωνία η οποία τον έχει αδικήσει και του οφείλει, μία κοινωνία την οποία όταν εξαπατά, κλέβει και πυροβολεί δεν την αδικεί, αλλά απλά την ΕΚΔΙΚΕΙΤΑΙ. Όταν δε έχει την ατυχία να είναι μέλος φατρίας-οικογένειας που δραστηριοποιείται έκνομα, κατ' επάγγελμα και βιοποριστικά, η "μόρφωση" και η εξειδίκευσή του θα είναι η ανάλογη.

Μία ματιά στα στατιστικά ανήλικων ΡΟΜΑ, παραβατών του ποινικού κώδικα τα λέει όλα. Κι όταν αναφερόμαστε σε ανήλικους, δεν εννοούμε δεκαεξάχρονους και δεκαεπτάχρονους νεαρούς, μα οκτάχρονα παιδιά αναρριχητές διαρρήκτες, ντίλερ ναρκωτικών ουσιών και πορτοφολάδες!!!

Ποιος φταίει; θα ρωτήσει εύλογα κάποιος και τι μπορεί να γίνει;

Στο πρώτο ερώτημα θα απαντήσω ΟΛΟΙ. Φταίνε πρώτα απ' όλα οι ΡΟΜΑ οι οποίοι αποδεικνύονται ανίκανοι στο να προσαρμοστούν στα κελεύσματα της σύγχρονης κοινωνίας και να εναρμονιστούν με το λοιπό πληθυσμιακό σύνολο. Η δικαιολογία του ιδιαίτερου της πολιτισμικής παράδοσης καταρρέει όταν αντικρίζεις Βαλκάνιους, Αφρικανούς και Ασιάτες μετανάστες πλήρως ενταγμένους στις τοπικές κοινωνίες που διαβιούν, οι οποίοι σπουδάζουν τα παιδιά τους στα Ελληνικά σχολεία, τα οποία μάλιστα αριστεύουν με συνέπεια τη συνέχιση των σπουδών τους στα πανεπιστήμια, καταλαμβάνουν θέσεις εργασίας σε όλο το φάσμα των επαγγελμάτων, πληρώνουν τους φόρους τους και δεν διαφέρουν σε τίποτα με την τυπική Ελληνική οικογένεια. Κατόπιν ευθύνεται το κράτος με όλους τους θεσμούς του (Αστυνομία, Δικαιοσύνη, Υπηρεσίες Παιδείας-Πρόνοιας).

Ευθύνεται πρώτον γιατί ένεκα κακοδιοίκησης, γραφειοκρατίας, διαφθοράς και αναλγησίας δεν προσέφερε στους ανθρώπους αυτούς τις συνθήκες κάτω από τις οποίες θα ξέφευγαν από τον φαύλο κύκλο που προπεριγράφηκε, αναβαθμίζοντας τον τρόπο ζωής, τόσο τον δικό τους, όσο και της υπόλοιπης κοινωνίας γενικότερα.

Πόσα και πόσα χρήματα σπαταλήθηκαν, χαρίστηκαν, υπεξαιρέθηκαν, χρήματα που σκοπό είχαν την δημιουργία δομών ενσωμάτωσης της εν λόγω κοινωνικής ομάδας στην Ελλάδα του εικοστού πρώτου αιώνα.

Ευθύνεται όμως και για την μη εφαρμογή των νόμων. Ευθύνεται που έκανε τα στραβά μάτια σε υποθέσεις παιδεραστίας, αρπαγής και αυτοδικίας οι οποίες έμειναν ατιμώρητες καθώς θεωρήθηκαν ότι εντάσσονται στο εθιμικό δίκαιο.

Ευθύνεται γιατί άφησε στη διακριτική ευχέρεια των ΡΟΜΑ το αν τα παιδιά τους θα λάβουν την Ελληνική παιδεία και δεν τους τιμώρησε αφαιρώντας τους και την επιμέλεια ακόμα, όπως άλλωστε προβλέπεται, όταν δεν τα έστελναν στο σχολείο και τα ανάγκαζαν, υπό ακραίες καιρικές συνθήκες, να επαιτούν σε φανάρια και εκκλησίες προκειμένου να φέρουν τα προς το ζην στην οικογένεια.

Ευθύνεται γιατί δεν τους αφαίρεσε την επιμέλεια όταν τα παιδιά τους γίνονταν έμποροι θανάτου, τσιλιαδόροι των έκνομων ενεργειών τους, φυσικοί αυτουργοί εγκληματικών πράξεων κατ' εξακολούθηση.

Ευθύνεται γιατί θεώρησε τους καταυλισμούς των τσιγγάνων άβατο στο οποίο δεν έχουν ισχύ οι νόμοι του κράτους και δεν επέτρεψε την Αστυνομική δράση εντός αυτών.

Ευθύνεται γιατί τοποθέτησε σε θέσεις ευθύνης επίορκους αξιωματούχους (Αστυνομικούς, Δικαστικούς Λειτουργούς) οι οποίοι μόνο κακό εποίησαν στον γενικότερο σκοπό.

Ευθύνεται γιατί οι ποινές που επέβαλλε στους συλληφθέντες παραβάτες δεν είχαν αντίκρυσμα (Νόμος Παρασκευόπουλου) με τους αυτουργούς εγκληματικών πράξεων να αποφυλακίζονται και να διαπράττουν εκ νέου τα ίδια αδικήματα πριν συλληφθούν και πάλι. Το κράτος ευθύνεται γι αυτά και άλλα περισσότερα.

Ευθυνόμαστε όμως και όλοι εμείς σαν κοινωνία.

Ευθυνόμαστε για την ρατσιστική πολλές φορές στάση μας απέναντι στους ΡΟΜΑ μόνο και μόνο επειδή τυγχάνουν διαφορετικοί. Δεν θελήσαμε να τους δεχθούμε σαν κοινωνία, να τους εντάξουμε στο κοινωνικό μας σύνολο, προσφέροντάς τους ίσους όρους στην αγορά εργασίας στις επιχειρήσεις μας, στην καθημερινότητά μας.

Ευθυνόμαστε όμως και για κάτι τελείως αντιφατικό.

Ευθυνόμαστε για όψιμη ενεργοποίηση των "δημοκρατικών" μας αντανακλαστικών όταν το "πρόβλημα" βρισκόταν μακρυά από την πόρτα μας.

Χαρακτηρίζαμε πογκρόμ τις νόμιμες Αστυνομικές δράσεις παρουσία Δικαστικών λειτουργών εντός των των καταυλισμών.

Χαρακτηρίζαμε Αστυνομική αυθαιρεσία και ρατσιστικά εγκλήματα τις συλλήψεις επικίνδυνων κακοποιών που αντιστέκονταν βίαια.

Επικροτούσαμε την επίθεση των ΡΟΜΑ με καραμπίνες και φλεγόμενα οχήματα στο Αστυνομικό Τμήμα Ζεφυρίου τον Δεκέμβριο του 2008 ως κίνηση αλληλεγγύης στον άδικο χαμό του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.

Δεν θεωρώ τον εαυτό μου τιμητή των πάντων, ένας απλός Αστυνομικός τυγχάνω και παραθέτω την προσωπική μου άποψη η οποία απορρέει από την θητεία μου στις φαβέλες της Δυτικής Αττικής.

Η λύση του όλου ζητήματος είναι σύνθετη και πρωτίστως πολιτική. Οι εντυπωσιακές ευκαιριακές Αστυνομικές επιχειρήσεις δεν θα λύσουν το πρόβλημα και ενδέχεται να πυροδοτήσουν νέο κύκλο βίας απόρροια ατυχούς γεγονότος (τραυματισμός-θάνατος ΡΟΜΑ Αστυνομικού ή τυχαίου πολίτη).

Πηγή: policenet