Περί ψαριού, κεφαλιού και ουράς...
Του Χρίστου Γεωργούση
Αμφίδρομη αντίδραση
Κλείσαμε ραντεβού με το λιμενάρχη πριν πολλά χρόνια και τον επισκεφτήκαμε για να του θέσουμε ένα θέμα καταπάτησης σημαντικής παραλίας της Πάρου που έμενε εκκρεμές επί χρόνια. Ο λιμενάρχης ήξερε για ποια παραλία πρόκειται, γιατί είχαμε στείλει προηγουμένως έγγραφο. Μας δέχτηκε στο γραφείο του και του εκθέσαμε την κατάσταση.
Μετά πέντε λεπτά από την προγραμματισμένη μας άφιξη στο λιμεναρχείο ο ιδιοκτήτης καταπατητής της παραλίας πέρασε την ώρα που κουβεντιάζαμε από εκεί με έναν φίλο του για κάποια υπόθεση. Τον είδε ο λιμενάρχης και τον φώναξε.
-Α, καλά που πέρασες, οι κύριοι τα έχουν μαζί σου, τι συμβαίνει;
Κάθισε ο καταπατητής και είπε τα δικά του. Πάλι ο λιμενάρχης.
-Οι κύριοι λένε ότι βρίσκεσαι μέσα στη ζώνη του γιαλού.
Διαμαρτυρήθηκε ο ιδιοκτήτης καταπατητής, αλλά ο λιμενάρχης έπιασε τους χάρτες και μας δικαίωσε. Ο γιαλός ήταν καταπατημένος και η παραλία.
-Είσαι πιο έξω απ’ τη γραμμή, του είπε μαλώνοντάς τον δήθεν με γλυκύτατο τρόπο. Πλημμέλημα ήταν, αυτό που για άλλες χώρες λογίζεται βαρύτατο αδίκημα.
Καταπατημένος σύμφωνα με τους χάρτες ο γιαλός και η παραλία, αλλά δεν νοιάστηκε ο λιμενάρχης να κινήσει τις διαδικασίες για την αποκατάσταση των πραγμάτων, όπως είχε υποχρέωση. Δήθεν κάτι θα έκανε, δήθεν τυχαία πέρασε ο φίλος του και καταπατητής απ’ το λιμεναρχείο, τυχαία άφησε την υπόθεση σε εκκρεμότητα (δεν τα βάζουμε με φίλους και συγγενείς, αυτοί αποτελούν την πατρίδα) έτσι όμως δουλεύουν πολλές υπηρεσίες, με τα δήθεν, με την τύχη και τους κουμπάρους. Μέσα σε όλα αυτά τα μικροφέουδα των υπηρεσιών, ζει και βασιλεύει προωθώντας τα δικά της μικροσυμφέροντα η πέμπτη φάλαγγα. Το ψάρι, λένε, βρωμάει απ’ το κεφάλι, αλλά δεν είναι έτσι. Οι πάνω επηρεάζουν τους κάτω και οι κάτω δίνουν γραμμή στους πάνω. Αυτό στη χημεία το λέγαμε αμφίδρομη αντίδραση.

0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου