Πετάει η στρουθοκάμηλος;
Η ζωή είναι διανθισμένη
με παραδείγματα που μπορούν να αποτελέσουν σημαντικές εμπειρίες για την πορεία
μας μέσα σ' αυτή. Είναι τόσο πλούσια και δοτική, τόσο αμείλικτη!
Βέβαια, όπως άλλωστε συμβαίνει σε κάθε μοίρασμα, για μας τους ημιτελείς, ως κατασκευές, ανθρώπους, αυτό δεν αρκεί. Χρειάζεται από την πλευρά μας και η παρατήρηση. Μέσα απ' αυτή διαπιστώνουμε αλήθειες. Αλήθειες διαφορετικά εκφρασμένες από ίδια στόματα. Υποκειμενικές πραγματικότητες μιας στιγμής που διεκδικούν την αντικειμενικότητα μέσα απ' το πέρασμα του χρόνου. Στρεβλώσεις μιας ύπαρξης που καταθέτει την καθαρότητα των καλών προθέσεων αναζητώντας πίστη.
Βέβαια, όπως άλλωστε συμβαίνει σε κάθε μοίρασμα, για μας τους ημιτελείς, ως κατασκευές, ανθρώπους, αυτό δεν αρκεί. Χρειάζεται από την πλευρά μας και η παρατήρηση. Μέσα απ' αυτή διαπιστώνουμε αλήθειες. Αλήθειες διαφορετικά εκφρασμένες από ίδια στόματα. Υποκειμενικές πραγματικότητες μιας στιγμής που διεκδικούν την αντικειμενικότητα μέσα απ' το πέρασμα του χρόνου. Στρεβλώσεις μιας ύπαρξης που καταθέτει την καθαρότητα των καλών προθέσεων αναζητώντας πίστη.
Στις 9 Φλεβάρη του 2015
ακούγοντας αυτό: https://youtu.be/bcWWT7Ku840
έγραψα αυτό:
"Είναι 40 χρονών. Είναι ο πρώτος αριστερός
πρωθυπουργός μιας, έστω και κατ’ ευφημισμό, δυτικοευρωπαϊκής χώρας. Έφερε την
ελπίδα για κάτι καλύτερο. Ύψωσε το ανάστημα της χώρας απέναντι στη Γερμανία.
Ψηλώσαμε και ανασάναμε όλοι μαζί του. Εξακολουθεί να λέει τα ίδια και μετά τις
εκλογές. Βαστάει τη ρώσικη αρκούδα στο χαλάκι της εξώπορτας έτοιμος να την
αμολήσει, αν χρειαστεί. Μιλάει από την Ελληνική βουλή σε ολάκερο τον κόσμο.
Λέει σε βαρόνους διαφόρων ειδών ότι ήρθε η ώρα τους. Κι όταν μιλάει για τον
όρκο του στο Σύνταγμα, το βλέμμα του αστράφτει και η φωνή του κομπιάζει, γιατί
πέρα απ’ όλα τα άλλα έχει και ήθος. Αν αυτόν τον άνθρωπο, ακόμα κι αν
διαφωνούμε μαζί του, δεν τον αναγνωρίσουμε ως χαρισματικό, τότε αγνοούμε
βασικές αρχές της πολιτικής επιστήμης και της ιστορίας. Παρόλα αυτά δεν πρέπει
ποτέ να ξεχάσουμε ότι την ιστορία τη γράφουν οι λαοί. Όλοι στις 11/2/2015 στις
18:00 στην πλατεία Μαντώς"
Ξέρετε η ζωή, για να
καταδείξει την αστεία της πλευρά δεν έχει ανάγκη τους άλλους. Της αρκούν και οι
εαυτοί μας. Δεν έχει σημασία το ψέμα ή η αλήθεια που φανέρωνε ή έκρυβε το
βλέμμα του ανθρώπου στο βήμα της βουλής. Σημασία έχει ότι όλα πήγαν στράφι. Η
ελπίδα αποκεφαλίστηκε από την ευρωπαϊκή γκιλοτίνα στο όνομα της συνθηκολόγησης.
Όμως, ούτε αυτό έχει σημασία στη σημερινή αναζήτηση. Ας μείνουμε στους εαυτούς
μας και στην έκφραση της αλήθειας. Άλλα λέγαμε τότε, άλλα λέμε σήμερα. Άραγε
πόσος χρόνος θα χρειαστεί για να ανακαλύψουμε αν η σημερινή αλήθεια είναι
πραγματική απέναντι στη χρεωκοπία της αλήθειας του 2015; Ο χρόνος από μόνος του
είναι καλός οδηγητής; Και μέχρι τότε, όλοι εμείς που κάναμε λάθος τι κάνουμε; Ρητορικά
ή πραγματικά ερωτήματα, αναρωτιέται κανείς. Ξέρετε σε όλη αυτή την πορεία, πριν
και μετά την 9η Φεβρουαρίου του 2015, ένα είναι το σταθερό σημείο αναφοράς. Οι ίδιες
ιδέες που οδηγούν τη σκέψη και οι ίδιες αξίες που καθορίζουν τις αποφάσεις ως
πράξεις.
Γιώργος Ανδρεάδης

0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου