Ο κορονοϊός και το σόι του…

 

Τελικά, αγαπητοί συντοπίτες μου, ο κορονοϊός, η κορονοκόρη και όλο τους το σόι μάς πήρε και μας σήκωσε. Βέβαια, όπως έχετε αντιληφθεί, όλη η κυβέρνηση της νουδούλας, οι παρατρεχάμενοι και οι ψηφοφόροι της, σίγουρα, έχουν κοντινή ή μακρινή συγγένεια μ’ αυτό το αποτρόπαιο σόι. Γιατί πώς αλλιώς να εξηγήσουμε την ομοβροντία εκσπερμάτισης του καθολικού αυνανισμού που απόλαυσαν οι συγκεκριμένοι αυνάνες και υποστήκαμε οι υπόλοιποι δύσμοιροι πολίτες με τις κατά τα άλλα τεράστιες ατομικές ευθύνες; Βέβαια, καλό θα είναι να έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας ότι το οικονομικό σύστημα έχει μεγάλο συμφέρον από τη μείωση των συνταξιούχων που φεύγουν σωρηδόν και ας μη ξεχνάμε ότι η ανοχύρωτη, από τις συστημικές κυβερνήσεις, ελλάδα έχει ξεπεράσει τον παγκόσμιο μέσο όρο θανάτων ανά εκατομμύριο. 

Ας μας εξηγήσουν, λοιπόν, όλοι αυτοί οι αυνάνες συγγενείς του κορονοϊού πόσο πιο σημαντικό ρόλο έπαιξε η προσωπική ευθύνη των πολιτών:

1.    Μπροστά στο άνοιγμα των συνόρων και την αθρόα εισβολή ανεξέλεγκτων κρουσμάτων.

2.  Μπροστά στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων των εφοπλιστάδων της θάλασσας, του αέρα και των μεγαλοξενοδόχων.

3. Απέναντι στο άνοιγμα των σχολείων χωρίς καμία προϋπόθεση ασφάλειας για τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές.

4.      Απέναντι στην κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος που χρησιμοποιήθηκε για να ταϊστούν τα μμε της κατευθυνόμενης είδησης.

5.      Απέναντι στην ολέθρια εγκατάλειψη, επί δεκαετίες του Εθνικού Συστήματος Υγείας από τους μπουμπούκους και τους όψιμους παστόκους τύπου λοβερδοβενιζέλου.

6.      Απέναντι στην τραγική καθυστέρηση στελέχωσης με προσωπικό παντός τύπου των νοσοκομείων.

7.      Απέναντι στην απόλυτη απραξία, εν μέσω πανδημίας, για τη δημιουργία νέων ΜΕΘ.

8.      Απέναντι στην κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος σε ημέτερους για αγορά άχρηστων μασκών και παγουρίνων που δε δόθηκαν ποτέ στους μαθητές.

9.      Απέναντι στην τραγική ευθύνη των αρχών που άφησε ανεξέλεγκτους τους μεγαλομαγαζάτορες να στοιβάζουν τη νεολαία στο όνομα της κονόμας του τουρισταριού.

10. Απέναντι στην καθυστερημένη εφαρμογή των μέτρων στην εκκλησία.

11. Απέναντι στην ανοχή της κυβέρνησης για τη λειτουργία των ιδιωτικών νοσοκομείων που επιλέγουν ποιους ασθενείς θα βοηθήσουν.

Βιώνοντας όλα αυτά, αγαπητοί συντοπίτες, έχουμε καταλάβει τι γίνεται και έχουμε συνειδητοποιήσει έστω και τώρα που πληρώνουμε όλο αυτό το χάος με τις ζωές μας ότι,

1.      Όσο προτάσσουμε το χρήμα χάνουμε τη ζωή μας;

2.      Χωρίς δημόσια υγεία είμαστε φτερό στον άνεμο;

3.  Χωρίς δημόσια παιδεία, που να διαφυλάσσει την ισότητα στην μάθηση, και χωρίς την εσωτερική καλλιέργεια που χτίζεται μόνο με την τέχνη είμαστε πραγματικά ξύλα απελέκητα;

Είναι κι άλλα πολλά, αλλά ας συνειδητοποιήσουμε αυτά τα ολίγα και μετά πάμε και παραπάνω. Και να μη ξεχνάμε ότι η αλληλεγγύη και ο σεβασμός στη διαφορετικότητα αποτελούν κάποια από τα σημαντικότερα θεμέλια της ελευθερίας που έχουμε ανάγκη όχι μόνο για να επιβιώσουμε αλλά και για να προοδεύσουμε.   

Soten Soteks