Δυστυχώς οι άνθρωποι είναι "λίγοι"...

Του Χρίστου Γεωργούση

Μάλλον πρέπει να ξαναδιαβάσουμε Μαρξ, Κέϊνς, Φρόϊντ. Να περάσουμε ξανά απ' το έργο του Νέλσον Μαντέλα, του Γκάντι και να ξαναδούμε τις σημερινές προσωπικότητες της πολιτικής. Τραμπ, Μπολσονάρου και τους προκομμένους της Πολωνίας (μετά τον Γιαρουζέλσκι και τον Λεχ Βαλέσα!) και της Ουγγαρίας. Να σκεφτούμε σε τι βάσανα μάς έβαλαν οι Τσάμπερλεν (Αγγλία) και Νταλαντιέ (Γαλλία) με την υποχωρητικότητά τους απέναντι στον Χίτλερ. Ένας νέος Χίτλερ απίστευτος έχει ξεπροβάλει απ τη διπλανή Τουρκία και η Ευρώπη πρέπει να συνέλθει. Ας δούμε για να το διασκεδάσουμε τι είπε ο Φίλιπ Ροθ για τον Τραμπ.

«Είμαι Δημοκρατικός, στο στρατόπεδο του Ρούζβελτ, από τα 12 μου χρόνια. Πολλά πράγματα με ανησύχησαν, ως πολίτη των ΗΠΑ, στην προεδρία του Ρίτσαρντ Νίξον ή του Τζορτζ Μπους. Αλλά ό,τι και να έχω σκεφτεί για τα όριά του χαρακτήρα τους ή του πνεύματός τους, τίποτα δεν συγκρίνεται με τη φτώχεια του Τραμπ», γράφει ο Ροθ, ο οποίος εγκατέλειψε τη συγγραφή στα 77 του χρόνια, δηλαδή προ πενταετίας.

Με ακρίβεια περιγράφει πού ακριβώς υπολείπεται ο Αμερικανός πρόεδρος: «Ανίδεος σχετικά με τη διακυβέρνηση, την Ιστορία, την επιστήμη, τη φιλοσοφία, την Τέχνη, ανίκανος να εκφράσει ή να αναγνωρίσει τη λεπτότητα ή τις μικρές διαφοροποιήσεις, στερημένος από κάθε ευπρέπεια, βασιζόμενος σε ένα λεξιλόγιο 77 λέξεων που χαρακτηρίζεται πιο εύστοχα ως Μαλακίες («Jerkish») παρά ως Αγγλικά (English)».