Η "Αγκίδα" είναι μια ΑΓΚΙΔΑ στο μάτι του κατεστημένου._

Δευτέρα 10 Αυγούστου 2020

Ένα ασυνήθιστο μποτιλιάρισμα


Του Ταξιάρχη Ευσταθίου

Πετύχαμε ένα ασυνήθιστο μποτιλιάρισμα στις 17:30. Λέμε κάτι θα έχει γίνει, θα ξεμπλοκάρει. Το μποτιλιάρισμα μας έπιασε λίγο πριν την Ερέτρια, όχι πάνω από 2 χλμ, ερχόμενοι από νότια. 4 ώρες μετά έχουμε κινηθεί περίπου 1 χλμ.

Ο άφθονος διαθέσιμος χρόνος μου σε συνδυασμό με τις απειροελάχιστες επιλογές ξοδέματός του, με οδήγησαν στην εξής στατιστική καταγραφή:
 
Κατά μ.ο. κινούμαστε κάθε 18 λεπτά διανύοντας μια απόσταση κατά μ.ο. 6 αυτοκίνητα. Στις 20:27 μόνο κινηθήκαμε λίγο περισσότερο περίπου 10 αυτοκίνητα.

Όσο ήταν μέρα ήταν καλά, κάναμε πολλές γνωριμίες. Γνωρίσαμε αυτούς με το Peugeot μπροστά μας που πάνε Θεσσαλονίκη, εκείνους με το Toyota πίσω μας κλπ. Νωρίτερα, γνωρίσαμε κ κάποιους με ένα 8 μηνών μωράκι, οι οποίοι όμως είχαν απηυδήσει κ έκαναν μεταβολή κ έφυγαν.

Στις 6.15 διαπραγματευόμασταν σοβαρά το σενάριο να γυρίσουμε πίσω κ να πάμε Στύρα για να περάσουμε απέναντι από εκεί. Έπρεπε να το τολμούσαμε, μάλλον θα είχαμε φτάσει σπίτι. Ήμασταν άτολμοι και έτσι πήραμε τ@ρχ¡diάmu.

Επίσης, κάθε 20 λεπτά περίπου που έρχεται το καράβι, αδειάζει τα αυτοκίνητα κ αυτά πάνε προς νότια Εύβοια, οπότε για λίγο μποτιλιάρονται δίπλα μας στο αντίθετο ρεύμα. Πιάνουμε κουβέντα ανενδοίαστα: "τι νέα ρε παιδιά, όλα καλά στον Ωρωπό;". "Μια χαρά, φτάσαμε στις 18:00 κ μπήκαμε στο φερυ στις 20:30". "Α, καλά είστε, εμείς από τίς 17.30 ακόμα εδώ κ ούτε θάλασσα δεν είδαμε ακόμα".

Κάποια στιγμή έφυγα με τα πόδια για το λιμάνι. Περπάτησα περίπου 15 λεπτά. Φτάνοντας ιδρωμένος, έκανα την εξής τραγική διαπίστωση: " Μα καλά, πόσο μαλακάς είμαι που πήρα μαζί το κινητό κ όχι το πορτοφόλι;" Ένα καφέ, ένα νερό.. τίποτα.

Κόβω κίνηση, κ ενημερώνομαι από τα εκδοτήρια ότι το φερυ, χωράει 100 αυτοκίνητα. Παίρνω το δρόμο της επιστροφής μετρώντας αυτοκίνητα. Αρκετοί κυρΠαντεληδες κόβουν δρόμο από τα στενά κ φτάνουν στο λιμάνι Γρηγορότερα. Γίνονται μικροσυμπλοκές όταν προσπαθούν να μπουν στην ουρά.

Κάποια στιγμή θα μπούμε στο καράβι και το πιο λογικό που μπορεί να συμβεί όταν βγούμε ανοιχτά, είναι να αναδυθεί το Κράκεν.
Είμαι όμως βέβαιος ότι το Κράκεν έχει ταξική συνείδηση και θα καταπιεί μόνο τους κυρΠαντεληδες.

Hasta La Victoria Siempre!

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ετικέτες

Αρχείο

Πρωτοσέλιδα

Από το Blogger.