Όταν το "face" έχει κέφια...

Από μια διαδικτυακή φίλη λάβαμε το παρακάτω ωραίο κείμενο με το οποίο περιγράφεται με ρεαλιστικό τρόπο η τραγελαφική κατάντια μας.

Νηπιαγωγειο Αγκαιριας. Βιοκλιματικο. 

Ευαερο κι ευηλιο. Νεοδμητο, του 2015. 

Εγκαινια και τιμες με τα ολα τους, Δημαρχοι, Αντιδημαρχοι και λοιποι, εκοψαν και κορδελα, καυχηθηκαν, φουσκωσαν απο υπερηφανεια,και καλα εκαναν. 

Τεσσερα χρονια μετα, φουσκωσαν και οι τοιχοι ομως (απο υπερηφανεια κι αυτοι, ποιος ξερει..). 

Τεσσερα χρονια μετα οι ταξεις εγιναν πισινες, γιατι τα παραθυρα ειναι μεν καινουρια και σουπερ και ουαου, αλλα τι να το κανεις αν δεν εχει γινει μαλλον καλη και σωστη δουλεια και τρεχει το νερο απο τα παραθυρα λες κι εχουμε τα παραθυρα της προγιαγιας μου. 

Τεσσερα χρονια μετα, παρα τα εγγραφα και τα τηλεφωνα των εκπαιδευτικων σε Δημο και Τεχνικη Υπηρεσια, ΓΟΝΕΙΣ καθονται και σφουγγαριζουν τις ταξεις και οι εκπαιδευτικοι απασχολουν 35 παιδια στον χωρο υποδοχης, μεχρι να στεγνωσουν.....

Υπαρχουν τα εγγραφα, υπαρχουν φωτογραφιες, κι αν ξανασυμβει εν ωρα λειτουργιας του σχολειου θα υπαρξει και βιντεακι. Για να λυθουν οι αποριες τον υπευθυνων, οι οποιοι το μονο που βρηκαν να ρωτησουν, ειναι ποτε σταλθηκαν τα εγγραφα.

Καλημερα σας και καλη βδομαδα