Τη Δευτέρα που μας πέρασε στο γιόμα του μηνού...

επήρα τα ποδάρια μου και επήγα να δω και να ακούσω από κοντά τους σοφοί να μιλούν για τα προβλήματά μου. Ήταν πολλά τα τελευταία στραβά και πήγα περισσότερο για να δω τη δυναμωμένη αντιπολίτευση του καπετάν Ρόκο και της παρέας του.

Εγώ, να σας πω την αλήθεια, δεν έχω πια πολλά προσωπικά προβλήματα, γιατί η ηλικία μου δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις. Θα ‘θελα να ‘χα το γιατρό μου, τις εξετάσεις μου και τα φάρμακά μου δωρεάν, όπως δικαιούμαι  απ’ την ασφάλεια που πλέρωνα 35 ολάκερα χρόνια. Ήμουν νιος και γέρασα. Α, και κάτι ακόμα. Να χουν τα εγγόνια μου σχολειά να μαθαίνουν γράμματα και δασκάλους να τα διδάσκουν. Τα υπόλοιπα είναι για τους νιους.

Με αυτές τις σκέψεις επήγα να δω και να ακούσω, ξέροντας ότι για τα δικά μου ούτε θα δω ούτε θα ακούσω κάτι.

Όμως, επειδή από το καλοκαίρι έχουν γίνει πολλά τραγέλαφα, πραγμένα από την εξουσία, και η «γνήσια» αντιπολίτευση δυνάμωσε πολύ, επήγα να δω και να ακούσω τη δράση που μου υποσχέθηκε ότι θα κάμει. Επήγα, λοιπόν, στρογγυλόκατσα στη γωνιά μου, εσταύρωσα τις χείρες μου απάνου στη μαγκούρα και περίμενα.

Το πρώτο θέμα, λοιπόν, που έθεσαν οι αντιπολιτευάμενοι ήταν η φασαρία που γίνηκε στο Λευκό κεφαλοχώρι. Εκεί παχάμου δα, ο γενικός δερβέναγας ο Στειλιαράτος με το όνομα, έτσι όπως του ‘ρθε στην κεφαλή, εκκάλεσε τους συμβουλάτορές του, για να συζητήξουν τα θέματά ντο νε. Όμως, αντί να ακολουθήσει τας γραφάς, αυθαιρέτησε κι, αντί να στείλει γράμμα για το κάλεσμα τρία μερόνυχτα πιο πριν να ενημερωθούν ούλοι, όπως θα ‘πρεπε, επήγε στη συζήτηση ατάκτως. Ε, ρε ποιος είδε το θεό και δεν τον φοβήθηκε. Η Αντιλαϊκή Συστείρωση έβαλε τις φωνές, έκανε σούσουρο μεγάλο, κουρνιαχτός σηκώθηκε πολύς εξαιτίας αυτής της σοβαρής παράλειψης. Απειλές ότι, αν δε διορθωθεί το λάθος, θε να πάνε και στα πειθαρχικά να καταλογιστούν ευθύνες.

Σαν είδα όλα τούτα αναθάρσα. Η καρδιά μ' εσκίρτησε και χτύπησε απάνου στη μαγκούρα και τα πλιάγκαρα εσάλεψαν και γιόμισαν την αίθουσα μυρωδιές ευωδιαστές απ’ του φασολιού τη πέψη. Λες, λέω, να αλλάξουνε τα πράματα; Λες η «αντί» τώρα πια, πέρα απ’ τα γαυγίσματα, να αρχίσει να δαγκώνει; Γιατί, αν τόσο κουρνιαχτό εσήκωσε για τούτη την παράλειψη, που και πέρσι έγινε χωρίς να ανοίξει μύτη κι ας έφτασε ο Σβούρας μέχρι την αποκεντρωμένη που με την απόκρισή τση στράβωσε τους νόμους, τι θε να κάμει, θέ μου, (η αντιπολίτευση) με τ’ άλλα τα σοβαρά;

Το δεύτερο θέμα πο ‘βαλε ήταν ένα ψήφισμα - καταγγελία για την αλλαγή του νόμου που ανάτρεπε και πάλι τους συσχετισμοί των δυνάμεων, όπως τις επέλεξε ο μέγας λαουτζίκος. Το θέμα ήντουνε σοβαρό αλλά η συζήτηση αστεία. Έτσι, έλεγε ο ένας: «ενώ θα ‘πρεπε να έχομε τόσοι συμβούλοι, έχομε τόσοι, άρα μας φάγατε τόσοι, και αυτή είναι η δημοκρατία με την οποία γελούν ακόμη και οι αστοί. Και έλεγε ο άλλος: «ο παλιός ο νόμος ήταν ο κακός, γιατί δεν υπήρχε διοίκηση και, αν ήντονε τα πράματα ανάποδα, δε θα λέγατε τίποτα και να ‘ναι καλά αυτό το παιδί ο κούλης που επανέφερε την τάξιν, την ηθικήν κ.λπ. κ.λπ. κ.λπ.».

Άρχισαν να με ζώνουν όφιδες κι ας μη κρατούσα μήλο. Μα καλά ορέ θεομπαίχτες του κόσμου ούλου, τι είναι η δημοκρατία, μωρέ, παπούτσι να το ταιριάξετε στα ποδάρια σας ανάλογα με το μέγεθος των νυχιώνε σας; Και καλά, ούλοι εσείς τώρα πήρατε χαμπάρι ότι σε τούτη τη χώρα ποτέ δεν υπήρξε δημοκρατία; Ακόμα και το 74, όταν η νουδούλα επήρε, μικρέ Μπατιστούτα, το 54,37%, έπρεπε, σύμφωνα με τη δημοκρατία, να λάβει 163 έδρες, και έλαβε 220. Από πού κι ως πού, ορέ, προκύπτουν οι 57 παραπάνω έδρες; Ας αφήσουμε τις υπόλοιπες αρχαιρεσίες, γιατί, σύμφωνα πάντα με τη δημοκρατία, ποτέ δεν υπήρξε αυτοδυναμία. Και καλά, ο Μπατιστούτα είναι μωρό κι ακόμα μπουσουλάει, εσείς οι αντιπολιτευάμενοι και οι λοιποί συμπαρομαρτούντες τώρα είδατε ότι η δημοκρατία είναι κουτσή; Εντάξει, δε λέω, καλά κάνετε και διαμαρτύρουστε για τούτο το χάλι του Μητσοκούκλη του δημοκράτη, του νεοδημοκράτη, αλλά για τα άλλα τα σοβαρά θέματα γιατί τόση μούγκα στη στρούγκα;

Πάμε, λοιπόν, να πούμε μερικά απ’ τα σοβαρά:

1.      Διαμαρτύρουστε, λοιπόν, για το αόρατο προσκλητήριο του Στειλιαράτου κι απειλείτε με πειθαρχικά αλλά για τις παράνομες αποφάσεις του Σοφάρχη που βάνει το προσωπικό να δουλεύει αλλού για αλλού, ξεπληρώνοντας διατακτικές, δεν είπατε κουβέντα και ούτε πράξατε αυτά που δικαιούστε.

2.      Φέρνετε ψηφίσματα για την καταβαράθρωση της δημοκρατίας και περνάτε στο ντούκου την ακύρωση από το Σοφάρχη απόφασης που πάρθηκε τον Ιούλη του 2018 από το Νηπιαγωγικό Συναπάντημα για την αξιοποίηση του  αγροτεμαχίου της Παροικιάς, η οποία είναι ο ορισμός της κατάλυσης της δημοκρατίας. 

3.      Την τελευταία πενταετία γίνεται ο κακός χαμός με το ΧΥΤΑ που έχει μετατραπεί σε χωματερή κι εσείς φέτος αποφασίσατε να πάτε βόλτα αναψυχής στο χώρο.

4.      Ο κόσμος ξεσπιτώνεται στην ποδιά μιας πλατφόρμας. Δασκάλοι, γιατροί κ.λπ. δε βρίσκουν οίκο να διαμείνουν κι εσείς το μόνο που μας λέτε είναι ότι κάποτε πρέπει να μιλήσουμε για την ακίνητη περιουσία μας και την αξιοποίησή της. Μπλα μπλα κι απάνω τούρλα.

5.      Νέος χαμός εγίνηκε, με συνεντεύξεις και χαρτιά, για το χάλι της υγείας στο νησί, μα ούτε λόγια λέτε ούτε πράξεις πράττετε για το καλό του κόσμου.

Για όλα ετούτα υπάρχουν οι νόμοι των αστών που δε χρησιμοποιούνται ή στραβώνονται για να χωρέσουν τις αδικίες των λίγων ενάντια στους πολλούς.

Έλυσα τα δάχτυλα των χερακιών μου από τη μαγκούρα και εστηρίχτηκα στην κυρτή κεφαλή τζη για να σηκωθώ. Αποχωρώντας εκ της αιθούσης θυμήθηκα τα ανήσυχα τα πλιάγκαρα και τη δυσκολόπεπτη τη φασολάδα που με τάισε η κυρά το μεσημέρι. Την αμολώ, λοιπόν, και με παρατεταμένο κρότο, γιατί μα θες τώρα είχα και τους λόγους μου. Υπόκωφο μειδίαμα συνόδεψε τη μυρωδάτη αποχώρησή μου από την πλευρά της στρογγυλής τραπέζης. Αναρωτήθηκα. Άραγες κατάλαβε κανείς τη σημειολογική σημασία της ενεργείας μου ή πρέπει να αφοδεύσω κιόλας;;;       

                            

 Soten Soteks