Τοξικό μαύρο χιόνι έπεσε στη Σιβηρία - Τεράστια οικολογική καταστροφή
Για ανθρωπογενή οικολογική καταστροφή κάνουν λόγο οι επιστήμονες
Έντονη ανησυχία προκαλεί
στους κατοίκους του Kiselyovsk στη Σιβηρία, το μαύρο, τοξικό χιόνι που πέφτει
κάθε χειμώνα, στην ευρύτερη περιοχή με τα ανθρακωρυχεία.
Βίντεο του αφύσικου φαινομένου έχουν γίνει viral, με τους
επιστήμονες να εξηγούν πως πρόκειται για ανθρωπογενή οικολογική καταστροφή. Σε
ένα από αυτά τα βίντεο, μία γυναίκα οδηγεί ανάμεσα σε «λοφίσκους» μαύρου
χιονιού που απλώνονται μέχρι το βάθος, καλύπτοντας παιδικές χαρές, οχήματα και
αυλές πολυκατοικιών.
Η σκόνη που απελευθερώνεται από τους ανοικτούς λάκκους στα ορυχεία,
βάφει μαύρο το χιόνι δημιουργώντας επικίνδυνες χημικές ενώσεις για τον
ανθρώπινο οργανισμό.
Ενδεικτικό είναι πως στην ευρύτερη περιοχή γύρω από τα
ορυχεία, το προσδόκιμο ζωής των περίπου 2,6 εκατομμυρίων κατοίκων είναι 3 με 4
χρόνια χαμηλότερο από τον ρωσικό μέσο όρο, με τους άντρες να ζουν μόλις 66
χρόνια και τις γυναίκες 77 (κατά μ.ο).
Ο καρκίνος, η εγκεφαλική παράλυση σε παιδιά και η φυματίωση
στην περιοχή του Κουζμπάς, σημειώνουν πολύ υψηλότερα ποσοστά από όλη την
υπόλοιπη χώρα.
«Είναι πιο δύσκολο να βρούμε λευκό, από ότι μαύρο χιόνι κατά
τη διάρκεια του χειμώνα», λέει στον Guardian ο Βλαντιμίρ Σλίβακ, της
οικολογικής ομάδας Ecodefense. «Υπάρχει μεγάλη συγκέντρωση σκόνης στον αέρα,
συνέχεια. Όταν το χιόνι πέφτει αυτό γίνεται ορατό. Όλη την υπόλοιπη χρονιά δεν
μπορούμε να το δούμε αλλά είναι εκεί».
Η σκόνη αυτή περιέχει μία ποικιλία επικίνδυνων βαρέων
μετάλλων, όπως αρσενικό και υδράργυρο. Τα προβλήματα πολλαπλασιάζονται και από
την πρακτική της ανοιχτής μεταφοράς των εξαγώγιμων φορτίων, σε τρένα. Ο άνεμος
και η βροχή μεταφέρουν τα επικίνδυνα μέταλλα σε όλες τις πόλεις και τα ποτάμια
με τα οποία διασταυρώνονται οι ράγες.
Η βρετανική ζήτηση
Παρά τις διμερείς πολιτικές εντάσεις με πιο πρόσφατη αφορμή
την υπόθεση του Σεργκέι Σκριπάλ, η Ρωσία παραμένει ο μεγαλύτερος εξαγωγέας
άνθρακα στη Μεγάλη Βρετανία. Το 2017, τα ρωσικά ορυχεία τροφοδότησαν με 8,5
εκατομμύρια τόνους άνθρακα το Ηνωμένο Βασίλειο, με το 90% αυτής της ποσότητας
να έχει προέλθει από την περιοχή του Κουζμπάς.
Ρώσοι ακτιβιστές καλούν τη Βρετανία να μποϊκοτάρει τον ρωσικό
άνθρακα. «Είναι ο καλύτερος τρόπος για να ασκηθεί πίεση, να σταματήσουν να
αγοράζουν κάρβουνα μέχρι να βελτιωθεί η κατάσταση», λέει ο Σλίβακ.
Ειδικοί επικρίνουν τις
ρωσικές αρχές ότι εθελοτυφλούν σκοπίμως απέναντι σε περιπτώσεις παραβιάσεων των
κανονισμών ασφαλείας, επιτρέποντας το άνοιγμα ορυχείων επικίνδυνα κοντά σε
πόλεις και χωριά.
Ενώ τα προβλήματα πληθαίνουν, οι κινητοποιήσεις οικολογικού
χαρακτήρα και η κοινωνική πίεση εντείνεται στο Κουζμπάς, με τις αρχές να
προχωρούν ορισμένες φορές σε κυριολεκτικά επιφανειακά μέτρα, όπως ήταν και η
απόπειρα να ξαναβάψουν το μαύρο χιόνι λευκό σε μια περιοχή που παίζουν παιδιά,
εξοργίζοντας τους ντόπιους.
Πηγή: Lifo
Πολύ βολική για το απάνθρωπο και καταστροφικό κεφάλαιο αυτή η καραμέλα πως "πρόκειται για ανθρωπογενή οικολογική καταστροφή", γιατί εξισώνει εμένα, τον συνταξιούχο, εσένα τον άνεργο, τον φτωχό μεροκαματιάρη, τον μικρό Θησέα και την 3χρονη Δανάη, τον βιοπαλαιστή γείτονά μας και την Θειά μας την Αμερσούδα με τα μεγαθήρια που λεηλατούν τον πλανήτη και ρυπαίνουν το περιβάλλον για την μεγιστοποίηση των κερδών των ιδιοκτητών τους σε βάρος της κοινωνίας/ανθρωπότητας και της Βιόσφαιρας-Μάνας μας. Με αυτή την απατηλή γλώσσα που παρακάμπτεται το γεγονός ότι αιτία για την καταστροφή του πολιτισμού και του περιβάλλοντος είναι το καπιταλιστικό σύστημα σε όλες τις πιθανές και απίθανες μορφές του, και όχι εμείς οι καθημερινοί άνθρωποι, βάζουμε μόνοι μας την θηλιά στο λαιμό μας, ως αμνοί των σκοταδιστικών ποιμνίων και ως οπαδοί των εξουσιαστικών ιδεολογιών και των διαπλεκόμενων με την οικονομική ολιγαρχία κομμάτων. http://ecoleft.blogspot.com/2010/02/blog-post_08.html, Κώστας Λάμπος "Οικολογία και καπιταλισμός: Μια σύντομη προσέγγιση της συστημικής διάστασης του οικολογικού προβλήματος"
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκνευρίστε τις εξουσίες. Αρχίστε να σκέπτεστε για να σωθεί το περιβάλλον, για να σωθούμε εμείς και τα παιδιά μας, για να σωθεί ο πολιτισμός και ο πλανήτης, η μοναδική και κοινή πατρίδα όλων μας. Έρρωσθε…
Οι Εκδόσεις ΝΗΣΙΔΕΣ παρουσιάζουν
ΑπάντησηΔιαγραφήτο νέο βιβλίο του Κώστα Λάμπου:
Ποιος φοβάται το υδρογόνο;
(Η επανάσταση του υδρογόνου, η ελεύθερη ενέργεια και η απελευθέρωση της ανθρωπότητας από τα ορυκτά καύσιμα και την καπιταλιστική βαρβαρότητα)
Όλοι ξέρουμε πως ζούμε σ’ ένα κόσμο ενεργειακά φτωχό, εχθρικό, καταστροφικό και επικίνδυνο. Ξέρουμε όμως πως ζούμε και σε ένα κόσμο που ασταμάτητα αλλάζει και μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο για όλους μας, φτάνει να ξέρουμε, όσοι έχουμε λόγο να τον αλλάξουμε, πως θα τον αλλάξουμε. Το βιβλίο που κρατάς στα χέρια σου αναλύει το πρόβλημα των ορυκτών καυσίμων, ως πρόβλημα εξουσιαστικού συγκεντρωτικού ενεργειακού συστήματος και ως πηγή κατακτητικής βίας, οικονομικής στρέβλωσης, κοινωνικής καταπίεσης, φτώχειας και δυστυχίας και περιβαλλοντικής καταστροφής και αντιπαραθέτει σ’ αυτό τις συνδυαζόμενες Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας με βάση το Υδρογόνο, ως ένα αποκεντρωμένο εξισωτικό ενεργειακό σύστημα που ανοίγει νέους ορίζοντες για την οικονομική-κοινωνική απελευθέρωση της ανθρωπότητας από το απάνθρωπο και καταστροφικό κεφαλαιοκρατικό σύστημα, με προοπτική την κοινωνική αυτοδιεύθυνση και έναν καλύτερο κόσμο, χωρίς τοπικά αφεντικά και παγκόσμιους ηγεμόνες.
Aς φανταστούμε ένα κόσμο στον οποίο τα νοικοκυριά, οι γειτονιές, τα χωριά, οι πολυκατοικίες, οι συνοικίες, οι πόλεις, τα κράτη και τελικά η ανθρωπότητα απόκτησαν την ενεργειακή αυτονομία τους, γιατί μπορούν να έχουν άφθονη, φτηνή έως δωρεάν, ασφαλή και καθαρή ενέργεια από το υδρογόνο. Είναι ο κόσμος της υδρογονοενέργειας που γεννιέται και δυναμώνει μέρα με τη μέρα και δημιουργεί τις προϋποθέσεις για αυτόνομη αειφόρο τοπική ανάπτυξη και καθολική ευημερία, χωρίς ανασφαλείς εργαζόμενος, ανασφάλιστους ανέργους και πεινασμένους. Είναι ένας κόσμος της ενεργειακής και κοινωνικής ισότητας, των ίσων ευκαιριών και δικαιωμάτων, χωρίς πλούσιους και φτωχούς, χωρίς εξουσιαστές και εξουσιαζόμενους.
Ας φανταστούμε έναν κόσμο χωρίς σκοταδιστικούς και εξουσιαστικούς μύθους, χωρίς ρύπανση του περιβάλλοντος και χωρίς πολυεθνικά ενεργειακά μονοπώλια, χωρίς πολέμους για τον έλεγχο της ενέργειας και για την παγκόσμια ηγεμονία. Αυτός ο κόσμος είναι πια, χάρη στην απλοχεριά της Φύσης και τις τεράστιες δυνατότητες της επιστημονικοτεχνικής και υδρογονοενεργειακής επανάστασης, μια υπαρκτή πραγματικότητα και δεν είναι φαντασία. Είναι ο κόσμος που ονειρευτήκαμε ως ανθρωπότητα και τον χτίσαμε, ως δυνάμεις της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού με τον ιδρώτα και το αίμα χιλιάδων γενεών.
ΣΥΝΕΧΕΙΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς φανταστούμε… «πως δεν υπάρχει κανένας λόγος για απληστία και πείνα…, πως δεν υπάρχει κανένας λόγος για να σκοτώσεις ή να σκοτωθείς». Ας φανταστούμε μια ανθρώπινη, μια ανθρωπιστική κοινωνία, η οποία είναι σήμερα εφικτή χάρη στις επιστήμες και στην τεχνολογία που προσφέρουν ελεύθερη υδρογονοενέργεια για όλους, αποσυνθέτοντας στην κυριολεξία όλες τις εξουσιαστικές πυραμίδες, διαμορφώνοντας για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία τις υλικές προϋποθέσεις για ένα καλύτερο κόσμο. Ο παρακμασμένος και καταστροφικός καπιταλισμός και τα επικίνδυνα ορυκτά καύσιμα δεν είναι η μοίρα της ανθρωπότητας και συνεπώς το τέλος τους δεν μπορεί παρά να είναι μια νέα αρχή για την ιστορία της, για την Άμεση Δημοκρατία, την Αταξική Κοινωνία και τον Οικουμενικό Ουμανιστικό Πολιτισμό.
Ένας καλύτερος κόσμος είναι πια μπροστά μας, ας ανοίξουμε τα μάτια μας να τον θαυμάσουμε και ας απλώσουμε τα χέρια μας να τον κάνουμε δικό μας, γιατί σ’ εμάς ως άτομα, ως εργαζόμενη κοινωνία και ως εργαζόμενη ανθρωπότητα ανήκει και σε κανένα άλλον. Σ’ αυτό τον κόσμο μας ξεναγεί βήμα-βήμα και χωρίς παρωπίδες, πειστικά και τεκμηριωμένα αυτό το μοναδικό στο είδος του βιβλίο, ρίχνοντας σε όλες τις πτυχές και σε όλες τις διαστάσεις του, άπλετο φως.
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Πρόλογος: Παντελής Σαββίδης
Προμύθιο
Σημείωμα του συγγραφέα
ΠΡΩΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ:
Ενέργεια = Ζωή = Ανθρώπινος Πολιτισμός, 1.1. Ενέργεια, Ζωή και Πολιτισμός, 1.2. Ενέργεια, ως ιδεολογία και εξουσία, 1.3. Ενέργεια, οικονομική ανάπτυξη και διεθνής καταμερισμός της εργασίας, 1.4. Πηγές Ενέργειας.
ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ:
Αιχμάλωτη ενέργεια = αιχμάλωτη κοινωνία = αιχμάλωτη ανθρωπότητα = καπιταλιστική βαρβαρότητα, 2.1. Μορφές ενέργειας και οικονομική-κοινωνική εξέλιξη, 2.2. Για τη σχέση ανάμεσα στο οικονομικοκοινωνικό και στο ενεργειακό σύστημα, 2.3. Υδρογόνο. Το τέλος της πετρελαιοκρατίας και της κεφαλαιοκρατίας, 2.4. Οι πράσινες απάτες και αυταπάτες του καπιταλισμού, 2.5. Για τη σχέση ανάμεσα στο ενεργειακό σύστημα και στη γήινη βιόσφαιρα και το πρόβλημα της ασφάλειας της ζωής και του πλανήτη, 2.6. Η μεγάλη συνωμοσία της σιωπής, ομολογία ενοχής του εγκλήματος του καπιταλισμού σε βάρος της ανθρωπότητας.
ΤΡΙΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ:
Ελεύθερη ενέργεια = ελεύθερος χρόνος =.ελεύθερη κοινωνία = ελεύθερη ανθρωπότητα = ουμανιστικός πολιτισμός ελευθερίας, 3.1. Η ελεύθερη υδρογονοενέργεια εναντίον των συγκεντρωτικών καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, 3.2. Μύθοι και πραγματικότητα για το υδρογόνο, το ‘λαϊκό’, το ‘δημοκρατικό’, το αιώνιο καύσιμο, 3.3. Υδρογόνο εναντίον πετρελαίου και όλων των ορυκτών καυσίμων, 3.4. Ενεργειακές κυψέλες εναντίον μηχανών εσωτερικής καύσης, 3.5. Η ελεύθερη-αποκεντρωμένη υδρογονοενέργεια είναι ο θεμελιακός παράγοντας ανθρωποκεντρικής, ισόρροπης και αειφόρου ανάπτυξης, 3.6 Τα Δίκτυα Ελεύθερης Υδρογονοενέργειας ως ενοποιητικός παράγοντας αμεσοδημοκρατικής και αταξικής συγκρότησης της ανθρωπότητας, 3.7. Εφαρμογές υδρογονοενέργειας, 3.8. Θέλεις Υδρογονοενέργεια; Φτιάξ’ τη μόνος σου. Μπορείς
ΤΕΤΑΡΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ:
Ενεργειακή ισότητα = κοινωνική ισότητα = Άμεση Δημοκρατία και Αταξική Κοινωνία
4.1. Να απελευθερώσουμε το νερό, τον ‘Προμηθέα Δεσμώτη του 21ου Αιώνα’, 4.2. Το μέλλον των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας αφετηρία ενός νέου πολιτισμού, 4.3. Ενεργειακή ισότητα, ελευθερία και άμεση δημοκρατία.
Επιμύθιο
Πηγές-Βιβλιογραφία
Summary, Résumé succinct, Kurze Zusammenfassung
Ζητήστε το σε όλα τα βιβλιοπωλεία.
(I.S.B.N.: 978-960-9488-24-2). Σελίδες 252
ΝΗΣΙΔΕΣ Δεσπερέ 3, 54621 Θεσσαλονίκη,
Τηλέφωνο: 2310 236575, info@nissides.gr, www.nissides.gr
Οι εκδόσεις ΚΟΥΚΚΙΔΑ παρουσιάζουν το νέο βιβλίο του Κώστα Λάμπου
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Γέννηση
και ο θάνατος
της ατομικής ιδιοκτησίας
(Η ατομική ιδιοκτησία ως μήτρα βίας, εξουσίας,
ανισότητας, εγκληματικότητας, σκοταδισμού και ανηθικότητας)
Υπάρχουν λέξεις τοξικές και βιασμένες, έννοιες ταμπού, γλώσσες ευνουχισμένες που δεσμεύουν τον Νου και κοιμίζουν συνειδήσεις, για να υποτάξουν το υποκείμενο της ιστορίας και δημιουργό του πολιτισμού, τον εργαζόμενο άνθρωπο και να τον μετατρέψουν σε αντικείμενο των βιαστών της ιστορίας που την γράφουν οι εξουσιαστές, που κατά τον πατριάρχη του μανιακού καπιταλισμού, τον Ρότσιλντ, υποτίθεται ότι «εκτελούν το έργο του θεού», φυσικά για λογαριασμό τους. Λέξεις, έννοιες και γλώσσες που μας εντάσσουν σε προκατασκευασμένα σχήματα σκέψης, μύθους, ιδεολογήματα και συστήματα συμφερόντων που καταστρέφουν τη φαντασία, την περιέργεια, την αμφισβήτηση και την έρευνα για τη σχέση του Εγώ με το Εμείς, της κοινωνίας με τα μέλη της, της ανθρωπότητας με τη Βιόσφαιρα και το Σύμπαν. Σχήματα και συστήματα κλισέ για τον ευνουχισμό της σκέψης για τον στραγγαλισμό της αυτοπεποίθησης, του αυτοσεβασμού και της αξιοπρέπειάς μας, με σκοπό να μας καταστήσουν μοιρολάτρες, δούλους υποτιθέμενων θεών, για να μην κατανοούμε ότι με αυτόν τον τρόπο γινόμαστε δούλοι συνανθρώπων μας που πρόδωσαν την ανθρωποσύνη, την ανθρωπία τους και την κοινωνία που τους γέννησε, τους ανέθρεψε και τους εμπιστεύτηκε.
Τέτοιες έννοιες, όπως λ. χ. τα κατηγορήματα: ‘οι νόμοι είναι δίκαιοι’, ‘οφείλουμε υπακοή στους νόμους’ ‘η ατομική ιδιοκτησία είναι ιερή’, ‘η ατομική ιδιοκτησία είναι φυσικό δικαίωμα’, η ατομική ιδιοκτησία είναι πηγή ασφάλειας και ελευθερίας’, ‘είμαστε όλοι ίσοι ενώπιον του θεού και των νόμων’ ‘ο θεός είναι ο δημιουργός μας’, ‘ο θεός είναι δίκαιος’, ‘ο θεός είναι μεγάλος’, η ‘αντιπροσωπευτική δημοκρατία είναι λαϊκή εξουσία’ ‘ο λαός είναι κυρίαρχος’, ‘πίστευε και μη ερεύνα’ και πολλά άλλα, τα οποία έχουν καταχρηστικά, εξαιτίας της άγνοιας, της βίας, της εξαπάτησης και της ‘εξ’ αποκαλύψεως αλήθειας’, καταγραφεί στη συνείδησή μας ως ‘αξιωματικές αλήθειες’ και ως ‘ηθικές αξίες’ ρυθμιστές της ζωής μας.
‘Αξιωματικές αλήθειες’ και ‘ηθικές αξίες’ που αρνούνται την επιστήμη, την ιερότητα της ζωής, την κοινωνική ισότητα, την ελευθερία και την ευτυχία γίνονται αναπόφευκτα αντικείμενο αμφισβήτησης, η οποία όμως ορίζεται ως ‘αμαρτία’, ως ‘παρέκκλιση από την κανονικότητα’, ως παραβατικότητα και ως ‘έγκλημα καθοσιώσεως’, με κατάληξη το στίγμα του ‘εχθρού του λαού και της τάξης’, την κοινωνική απομόνωση, την φυλακή, τον εγκλεισμό σε κάποια ‘λευκά κελιά’, σε κάποιο κολαστήριο: Μακρόνησο, Γκουαντάναμο, ή Γκουλάγκ και φυσικά την επίγεια και την υποτιθέμενη μεταθανάτια κόλαση. Όταν μάλιστα η αμφισβήτηση εκδηλώνεται ως κοινωνική δυσαρέσκεια και αναταραχή τότε επιστρατεύεται η ‘λογική των όπλων’ της εξουσίας και της καταστροφής, με τελικό όμως αποτέλεσμα, αργά ή γρήγορα, να πρυτανεύσει η λογική της ιστορίας και η βούληση της κοινωνίας που δίνει τέλος στη όποια τυραννία και κάνει το επόμενο βήμα προς τον πολιτισμό της αμεσοδημοκρατικής κοινωνικής αυτοδιεύθυνσης, της οικονομίας των κοινών αγαθών και της κοινωνικής ισότητας.
Υπάρχει βέβαια και η εναλλακτική επιλογή, προσφορά των θρησκευτικών και εξουσιαστικών ιερατείων, όπως αυτή της μη-αμφισβήτησης τέτοιων κατηγορημάτων και η υποταγή στους σκοταδιστικούς κοινωνικούς προδότες-εξουσιαστές και στους εμπόρους θεών, πολέμων, ουσιών, ανοησιών και ψευδαισθήσεων, που οδηγεί ακόμα πολλούς στην ιδεολογική και στην κομματική οπαδοποίηση, ή/και στην θρησκοληψία, στον φονταμενταλισμό, στο τζιχάντ και στην σκοταδιστική-θρησκευτική ποιμνιοποίηση με κατάληξη τη σημερινή καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Το δοκίμιο ‘Η γέννηση και ο θάνατος της ατομικής ιδιοκτησίας’ επιχειρεί να προσβάλει τα ταμπού, τα ιερά και τα όσια κάθε εξουσίας, να απομυθοποιήσει το ‘ιερό δισκοπότηρο’ του καπιταλισμού, την ατομική ιδιοκτησία και να φέρει στο επίκεντρο του δημόσιου διαλόγου το πρόβλημα της οικονομικοκοινωνικής ανισότητας, που καταδικάζει την ανθρωπότητα να πορεύεται στην αυτοκαταστροφή μέσω της καπιταλιστικής παρακμής και βαρβαρότητας.
Το δοκίμιο ‘Η γέννηση και ο θάνατος της ατομικής ιδιοκτησίας’ επιχειρεί να προσβάλει τα ταμπού, τα ιερά και τα όσια κάθε εξουσίας, να απομυθοποιήσει το ‘ιερό δισκοπότηρο’ του καπιταλισμού, την ατομική ιδιοκτησία και να φέρει στο επίκεντρο του δημόσιου διαλόγου το πρόβλημα της οικονομικοκοινωνικής ανισότητας, που καταδικάζει την ανθρωπότητα να πορεύεται στην αυτοκαταστροφή μέσω της καπιταλιστικής παρακμής και βαρβαρότητας. Αυτή η μελέτη τολμά να αναμετρηθεί με την έλλειψη αντίστοιχων μελετών και να καλύψει ένα, καθόλου τυχαίο, κενό στη σχετική βιβλιογραφία και παρ’ όλα αυτά αποδείχνει πειστικά και τεκμηριωμένα ότι όλα τα αυταρχικά, αντιδημοκρατικά και εκμεταλλευτικά οικονομικοκοινωνικά συστήματα και ιδιαίτερα ο απάνθρωπος και καταστροφικός καπιταλισμός εδράζονται πάνω στον υποτιθέμενο ‘ιερό’ θεσμό της ατομικής ιδιοκτησίας, νόθο παιδί άγνοιας, σκοταδισμού, βίας και εξουσίας, ο οποίος γεννάει οικονομικές, κοινωνικές, περιφερειακές και εθνικές ανισότητες και συγκρούσεις που συνθλίβουν άτομα, οικογένειες, πόλεις και έθνη, οικονομίες, κοινωνίες και πολιτισμούς. Τέλος αυτή η ανάλυση επιβεβαιώνει την Λογική των Αιώνων και των Λαών και την αλήθεια των αγώνων ότι ο καπιταλισμός, όπως και κάθε προηγούμενο εκμεταλλευτικό οικονομικοκοινωνικό σύστημα και η ατομική ιδιοκτησία δεν είναι η μοίρα της ανθρωπότητας, γιατί:
ΑπάντησηΔιαγραφή• ‘Τα πάντα ρει και ουδέν μένει ως έχει’,
• Η πορεία της ανθρωπότητας προς την κοινωνική ισότητα, την άμεση δημοκρατία και την αταξική κοινωνία συνεχίζεται μέχρι την τελική νίκη, και
• ‘Μέτρο όλων των πραγμάτων είναι ο άνθρωπος’.
*
Περιεχόμενα:
Πρόλογος του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου.
Σημείωμα του συγγραφέα.
Προμύθιο: Όσο βαραίνει η σκοτεινιά κι όσο ο Φόβος μένει…
Κεφάλαιο Α.: Η ατομική ιδιοκτησία ως φαινόμενο, έννοια και εξουσία: Για την έννοια, την καταγωγή και τη φύση της ατομικής ιδιοκτησίας. Ατομική ιδιοκτησία και άτομο. Ατομική ιδιοκτησία και οικογένεια. Ατομική ιδιοκτησία και οικονομία. Ατομική ιδιοκτησία και κοινωνία. Ατομική ιδιοκτησία, πολιτική και πολιτικά δικαιώματα. Ατομική ιδιοκτησία και πολιτισμός. Ατομική ιδιοκτησία και περιβάλλον. Ατομική ιδιοκτησία και Ηθική. Ατομική ιδιοκτησία και Δημοκρατία. Ατομική ιδιοκτησία, παγκοσμιοποίηση και τρομοκρατία. Ατομική ιδιοκτησία και ελευθερία.
Κεφάλαιο Β.: Η ιστορική εμφάνιση και η διαδρομή της ατομικής ιδιοκτησίας, Προϊστορικές, προ-ιδιοκτησιακές κοινωνίες. Προκαπιταλιστικές μορφές έγγειας ιδιοκτησίας. Η γέννηση της ατομικής ιδιοκτησίας και η Παγίδα του Σόλωνα. Οι μεταμορφώσεις της ατομικής ιδιοκτησίας. Η καπιταλιστική ατομική ιδιοκτησία. Η καπιταλιστική ατομική ιδιοκτησία ως ιδεολογία. Η καπιταλιστική ατομική ιδιοκτησία στην πράξη. Η ατομική ιδιοκτησία ως μήτρα εμφύλιων και μεγάλων γεωπολιτικών συγκρούσεων. Η ατομική ιδιοκτησία ως μήτρα παγκόσμιας συνομωσίας με στόχο τη Νέα Φασιστική Τάξη Πραγμάτων.
Κεφάλαιο Γ.: Περιοδολόγηση της ιστορίας της ιδιοκτησίας: Το στάδιο της ακτημοσύνης. Το στάδιο της κοινοκτημοσύνης. Το στάδιο της ατομικής ιδιοκτησίας. Η διαρκής διεκδίκηση της κοινοκτημοσύνης. Η Κομμούνα της Θεσσαλονίκης (1342-1350). Η Κομμούνα της Άνδρου (1822). Η Κομμούνα του Παρισιού (1871).
Κεφάλαιο Δ: Παρακμή και θάνατος των τεράτων και της ατομικής ιδιοκτησίας.
Επιμύθιο.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ.
SUMMARY
_____________
Έκδοση και Κεντρική διάθεση: ΚΟΥΚΚΙΔΑ, Θεμιστοκλέους 37, 106 77 Αθήνα. Τηλ.: 210 3802644, E-mail: koukkida.edit@yahoo.gr. Σελίδες 274, Τιμή € 15.
*