Ένα ξεχωριστό κείμενο για... χαμένες αξίες!!!

Του Χρίστου Γεωργούση

Κουκουνάρια για τους φίλους

Ο κυρ Κώστας Κρώνης είναι 93 ετών και περπατά κάθε μέρα με μπαστούνι ή χωρίς και κατηφορίζει στην πόλη. Γείτονας πολλά χρόνια τώρα, γλυκύτατος, με καταγωγή από τα χωριά της Αλεξανδρούπολης. Είχα μαθητές και μαθήτριες τα εγγόνια του. Συχνά στήνουμε κουβέντα εδώ έξω στην αυλή του σπιτιού με τις γάτες να συμμετέχουν. Ο γέροντας πέρασε χτες με τον ήλιο απ' το σπίτι και τι μού έφερε δώρο; Κουκουνάρια για προσάναμμα! Έσκυψε, τα μάζεψε κάτω απ' τα πεύκα πέρα, τα έχωσε στην τσέπη και ήρθε και τ' άδειασε εδώ. Χέρια γεμάτα, καρδιά έτοιμη για το πέρα απ' τα όρια. 

Γι' αυτό σας λέω. Κάθε μέρα έχει και κάτι ξαφνικό και παράξενο, πέρα απ' αυτά της συνήθειας, που έρχεται από άγνωστες δυνάμεις που σας έχουν βάλει στη σκέψη. Να έχετε το νου σας λοιπόν, να είστε έτοιμοι! Να σκύβετε για κανένα πεσμένο κουκουνάρι, κάποιος φίλος θα το χρειάζεται, ανοίξετε κι άλλο τις κλεισμένες πύλες, περάσετε το σύνορο, αποδιώξτε όσα πάνε να σας φοβίσουν.

Και τους δασκάλους της τρυφερότητας να τους προσέχετε!