Η "Αγκίδα" είναι μια ΑΓΚΙΔΑ στο μάτι του κατεστημένου._

Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2018

Γη και Ελευθερία


Σε επαρχιακή πόλη, κουραδόμαγκας δήμαρχος με διασυνδέσεις στον υπόκοσμο καταστρώνει σχέδια ξεπουλήματος του νερού. Αλλά επειδή είναι πονηρούλης και ξέρει ότι θα υπάρξουν αντιδράσεις, καταλαβαίνει ότι δεν πρέπει να το κάνει με τρόπο απροκάλυπτο. Σκέφτεται λοιπόν, την παγκόσμια πατέντα του να αρπάξει πρώτα την άρδευση και να τη μεταφέρει στην Επιχείρηση Ύδρευσης του Δήμου. Συντάσσει μάλιστα και σχετικό Κανονισμό Άρδευσης, με χρεώσεις τέτοιες, ώστε να μην μπορείς να φυτέψεις ούτε ένα αγγουράκι.

Κάτοικοι από την πόλη και τα χωριά αντιδρούν έγκαιρα και προσπαθούν να ανατρέψουν τα σχέδια του. Συγκεντρώνει τότε εναντίον τους ΜΑΤ, μπράβους και σεκιουριτάδες. Α, και κάποιους συγγενείς δημοτικών συμβούλων της παράταξης του, οι οποίοι κρατάνε (ακριβό ιλουστρασιόν) πανώ ως «αγανακτισμένοι πολίτες». Με πολλές δολοπλοκίες, ο Κανονισμός Άρδευσης ψηφίζεται με τρόπο... δημοκρατορικό, ως κατεπείγον και εκτός ημερήσιας διάταξης θέμα και χωρίς την παρουσία των προέδρων των τοπικών συμβουλίων.
Τα τελευταία τέσσερα περίπου χρόνια, κάτοικοι της πόλης αυτής υφίστανται καταστολή, ποινικές διώξεις, ασφαλίτες μέσα στα σπίτια τους. Ανέχονται επίσης τις λεκτικές επιθέσεις του δημάρχου, που σε κάθε ευκαιρία αποκαλεί όσους αντιστέκονται στις αυθαιρεσίες του «κοπρίτες», «τζαμπατζήδες», «αγωνιστές του γλυκού νερού», εσχάτως και «πατσαβούρες».
Τα ΜΜΕ της πόλης και όλης της χώρας, στην καλύτερη των περιπτώσεων, σιωπούν – άραγε είναι η λεγόμενη «κοινοτοπία του κακού»; Στη χειρότερη, υιοθετούν τη λογική της δημοτικής αρχής περί «μπαχαλάκηδων».
Περιφερειακά διοικητικά όργανα αποφαίνονται ότι οι διαμαρτυρόμενοι για την άρδευση, δεν έχουν «έννομο συμφέρον». Λες και πρέπει να έχει κανείς ατομικό όφελος, προκειμένου να υπερασπίζεται ένα δημόσιο αγαθό.
Κι έρχεται μια ωραία μέρα, που το Συμβούλιο της Επικρατείας, αποφαίνεται ότι ο επίμαχος Κανονισμός είναι ΑΚΥΡΟΣ και η απόφαση έγκρισης του ΠΑΡΑΝΟΜΗ!
Όλα τα παραπάνω δε συμβαίνουν σε κάποια πόλη της Λατινικής Αμερικής, αλλά στην Ελλάδα των τελευταίων ετών, στο Δήμο Βόλου.
Η σημερινή μικρή νίκη των κατοίκων του Βόλου και του Πηλίου αποτελεί πηγή έμπνευσης για όλους και όλες τους αγωνιζόμενους και τις αγωνιζόμενες για την υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα του νερού.
Πηγή: Γη και Ελευθερία

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ετικέτες

Αρχείο

Πρωτοσέλιδα

Από το Blogger.