Σημασία έχει να είσαι ΑΞΙΟΣ να ταξιδέψεις...

Του Γιώργου Ανδρεάδη

Σήμερα, αν και είχα σκοπό να γράψω για κάτι άλλο, τελικά αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας κάτι που έζησα από κοντά, όχι μόνο τα τελευταία δύο Σαββατοκύριακα αλλά ολόκληρο το χρόνο.

Δε θα ήθελα να μπω κι εγώ στη διαδικασία να δώσω συγχαρητήρια στην ομάδα παμπαίδων του ΑΟΠ που κατέκτησε το πρωτάθλημα Κυκλάδων και κέρδισε την αντίστοιχη αήττητη πρωταθλήτρια Ελλάδας, ομάδα παμπαίδων του Περιστερίου, σε φιλικό αγώνα. Και βέβαια, να σημειώσω εδώ ότι δεν μειώνεται καθόλου η αξία της νίκης κι ας υπήρχαν μερικοί αθλητές από την πλευρά μας που είχαν μεγαλύτερες ηλικίες. Γιατί, όπως και να το κάνουμε, άλλες δυνατότητες επιλογής ταλέντων έχεις από έναν πληθυσμό 150.000 κατοίκων και άλλες από έναν πληθυσμό 13.000 κατοίκων.

Η ομάδα του Περιστερίου ήταν μια καλοδουλεμένη μηχανή με εξαιρετικούς αθλητές από το 2006 που, πέρα από ικανότητες και αγωνιστικότητα, επέδειξαν ήθος και ευγένεια, και μια προπονήτρια -  με πολλές εμπειρίες από κορυφαίες μπασκετικές διοργανώσεις, αφού η ίδια ήταν αθλήτρια και έπαιξε στην εθνική ομάδα - η οποία ήταν «μάνα» για τους «μικρούς» της άλλοτε με φωνές και άλλοτε με αγκαλιές.

Κατά την ταπεινή μου άποψή, λοιπόν, λίγη σημασία είχαν τα κύπελλα και τα μετάλλια. Όπως λέει κι ο ποιητής, το ταξίδι είναι αυτό που έχει αξία. Και σ’ αυτό το ταξίδι τα παιδιά μας ανέδειξαν αξίες που είναι χαμένες στις μέρες μας όπως αγωνιστικότητα, ήθος, συναγωνισμό, αλληλεγγύη, αλληλοεκτίμηση, σεβασμό. Ο μικρός μαθαίνει από τον μεγάλο και οι δυο μαζί από τον προπονητή. Κι αυτό δεν γίνεται καταναγκαστικά αλλά με μεράκι και κατανόηση.

Αυτό, λοιπόν, που παράγει η χώρα μας εδώ και πάνω από 2.500 χρόνια, τον πολιτισμό δηλαδή, ο Θοδωρής τον διδάσκει στα παιδιά μας απλόχερα κι αυτά με τη σειρά τους τον αναδεικνύουν μέσα στο γήπεδο. Και βέβαια ο πολιτισμός δεν συνδέεται με την επιβολή ή την εξέλιξη του είδους μας, όπως κι αν την εννοεί ο καθένας μας, αλλά με την τιθάσευση της αναγνωρισμένης και παγιωμένης δύναμης που έχουμε αποκτήσει, στο πλαίσιο του σεβασμού της διαφορετικότητας και της ζωής γενικά. Γιατί όπως και να το κάνουμε, άλλο πολιτισμό παράγει η φράση «ο πρώτος είναι τα πάντα και ο δεύτερος τίποτα» και άλλη η φράση «το ταξίδι είναι αυτό που έχει αξία». Αυτό το ταξίδι, λοιπόν, τα παιδιά μας το έκαναν συντροφιά με έναν άξιο καπετάνιο ο οποίος, πέρα απ’ το σπουδαίο ταξίδι, κατάφερε να φτάσει και το καράβι στην Ιθάκη.

Σας ευχαριστώ, λοιπόν, θερμά για το αισιόδοξο μήνυμα που μας δώσατε. Μας αποδείξατε ότι ακόμα και σήμερα, στις μέρες της φθήνιας και της απαξίωσης, της ντροπής και της τρέλας, της απώλειας της αξιοπρέπειας και του ανθρωπισμού, υπάρχουν άνθρωποι που είναι άξιοι να ταξιδέψουν και ενίοτε να φτάσουν και στην Ιθάκη. Μπράβο σας και ευχαριστούμε.

Σας αφιερώνω το παρακάτω ποίημα του Κ.Π. Καβάφη με μεγάλη εκτίμηση!

«Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,

να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,

γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.

Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,

τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,

τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,

αν μέν’ η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή

συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.

Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,

τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,

αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,

αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.

Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος.

Πολλά τα καλοκαιρινά πρωιά να είναι

που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά

θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους·

να σταματήσεις σ’ εμπορεία Φοινικικά,

και τες καλές πραγμάτειες ν’ αποκτήσεις,

σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ’ έβενους,

και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,

όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά·

σε πόλεις Aιγυπτιακές πολλές να πας,

να μάθεις και να μάθεις απ’ τους σπουδασμένους.

Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη.

Το φθάσιμον εκεί είν’ ο προορισμός σου.

Aλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου.

Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει·

και γέρος πια ν’ αράξεις στο νησί,

πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο,

μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.

Η Ιθάκη σ’ έδωσε τ’ ωραίο ταξείδι.

Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.

Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.

Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.

Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,

ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν.»

 Για την ιστορία να αναφέρουμε τους συντελεστές της μεγάλης επιτυχίας:

ΑΟ ΠΑΡΟΥ

Προπονητής:

Θεόδωρος Καζακίδης.

 Έπαιξαν οι:

Αλιπράντης Ιωάννης, Ανδρεάδης Γρηγόρης, Αραβαντινός Αντώνης, Βιώνης Χρήστος, Θωμόπουλος Αλέξανδρος, Καστανιάς Άγγελος, Λάβδας Μαρίνος, Μπομποτάς Νίκος, Παντελαίος Δημήτρης, Πάσσαρης Μαρίνος, Σαρρής Νικόλαος, Σκιαδάς Αλέξανδρος, Φαρούπος Ανδρέας.