Η "αριστερή" υγεία του 2017

Του Γεράσιμου Χολέβα 
 

...Σύμφωνα με πανελλαδική έρευνα HELLAS HEALTH VII (η οποία έγινε τον Μάιο του 2017 σε αντιπροσωπευτικό δείγμα του ενήλικου ελληνικού πληθυσμού, σε συνεργασία με την Metron Analysis και το Κέντρο Μελετών Υπηρεσιών Υγείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών):

 

• κατά μέσον όρο, κάθε πολίτης δίνει από τον δικό του προϋπολογισμό στη διάρκεια του έτους 300 ευρώ για ιατρικές επισκέψεις, οδοντιατρική φροντίδα και διαγνωστικές εξετάσεις.
• για καθαρά οικονομικούς λόγους, τουλάχιστον ένας στους δέκα Έλληνες στερείται την αναγκαία ιατρική φροντίδα.
• οκτώ στους δέκα πολίτες δίνουν από την τσέπη τους 50 ευρώ μηνιαίως για φάρμακα.
• δαπανώνται ετησίως τουλάχιστον 170 ευρώ σε γιατρούς, 50 ευρώ σε διαγνωστικές εξετάσεις και 75 ευρώ σε οδοντιάτρους. 

   Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά ο προϋπολογισμός που κατατέθηκε στη Βουλή προβλέπει περικοπές και προβλέπονται ακόμα πιο δραματικές καταστάσεις.

   Χαρακτηριστικά είναι όσα δήλωσε πρόσφατα  ο αντιπρόεδρος της Ένωσης Ιατρών Νοσοκομείων Αθηνών Πειραιώς (ΕΙΝΑΠ) και πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων του «Ευαγγελισμού», Ηλίας Σιώρας (εδώ):

Η κρατική επιχορήγηση του ΕΟΠΥΥ για το 2018 μειώνεται σε 100 εκατομμύρια ευρώ έναντι 314 εκατομμυρίων το 2017 (και 502 εκατομμύρια ευρώ το 2016). Πρόκειται για μείωση κατά 68,15%, τη στιγμή που η κυβέρνηση βαυκαλίζεται ότι οργανώνει την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, εξαγγέλλοντας πιλοτικά τις Τοπικές Μονάδες Υγείας (ΤΟΜΥ).Ο ΕΟΠΥΥ, μάλιστα, έχει χρέη προς τρίτους (παρόχους και ασφαλισμένους) 910 εκατομμυρίων ευρώ (Σεπτέμβριος 2017). Δηλαδή, η κρατική επιχορήγηση είναι μόλις το ένα ένατο των χρεών του.

Η επιχορήγηση για τα δημόσια νοσοκομεία είναι 930 εκατομμύρια ευρώ, έναντι 1.303 εκατομμυρίων το 2017 (και 1.321 εκατομμυρίων ευρώ το 2016). Πρόκειται για μείωση 373 εκατομμυρίων ευρώ ή 28,62%.

Επίσης, το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων Υγείας για το 2018 θα είναι 35 εκατομμύρια ευρώ (εκ των οποίων τα 20 εκατομμύρια είναι εθνικοί πόροι) έναντι 64 εκατομμυρίων για το 2017 (εκ των οποίων μόνο 4 εκατομμύρια ήταν εθνικοί πόροι). Πρόκειται για μείωση 45,31%.

Οι εφημερίες είναι αυξημένες κατά 11 εκατομμύρια ευρώ (343 εκατομμύρια, έναντι 332 το 2017).

   Πάμε να δούμε και ορισμένα στοιχεία που καταγράφει σε πρόσφατη έκθεση 20 σελίδων η (αγαπημένη των «αριστερών» και δεξιών κυβερνώντων) Κομισιόν (ολόκληρη η έκθεση εδώ) για τα μνημονιακά χρόνια στην Υγεία. Στην έκθεση σημειώνεται πως «τα δεδομένα και οι πληροφορίες που περιέχουν τα προφίλ χώρας βασίζονται κυρίως σε εθνικά επίσημα στατιστικά στοιχεία που παρασχέθηκαν στην Eurostat και στον ΟΟΣΑ, τα οποία επικυρώθηκαν τον Ιούνιο του 2017, ώστε να διασφαλιστεί το υψηλότερο δυνατό επίπεδο συγκρισιμότητας των δεδομένων».

• Η κατά κεφαλή δαπάνη μειώθηκε από 2.287 ευρώ το 2009 σε 1.650 ευρώ το 2015, μείωση ύψους 28%. Οι δημόσιες δαπάνες αντιστοιχούν στο 5% του ΑΕΠ σε σχέση με το 7,2% που είναι ο μέσος όρος στην Ε.Ε.  Αντιπροσωπεύουν μόνο το 59% των συνολικών δαπανών για την υγεία.
• Η μη ικανοποιούμενη ανάγκη για ιατρική περίθαλψη λόγω κόστους, απόστασης ή χρόνου αναμονής τριπλασιάστηκε κατά την τελευταία δεκαετία και είναι πλέον η δεύτερη υψηλότερη στην Ε.Ε. (12,3% έναντι 3,3% του μέσου όρου της Ε.Ε.).
• Επίσης, το ποσοστό του πληθυσμού που αναφέρει μη ικανοποιούμενες ανάγκες υγειονομικής περίθαλψης λόγω υψηλού κόστους υπερδιπλασιάστηκε μεταξύ 2010 και 2015 (από 4,2% σε 10,9%).
• Στα φτωχότερα στρώματα έφτασε στο 17,4%.
• Η Ελλάδα εμφανίζει από τα υψηλότερα επίπεδα ιδιωτικών δαπανών για την υγεία στην Ε.Ε. Επίσης, όπως σημειώνεται,στην πραγματικότητα το υψηλότερο μερίδιο των δαπανών των νοικοκυριών για την υγεία συνιστούν οι άμεσες πληρωμές των ασθενών και όχι η συμμετοχή των ασφαλισμένων στο κόστος των παρεχόμενων υπηρεσιών.

   Τα στοιχεία είναι γνωστά. Τα γνωρίζουν και στο υπουργείο Υγείας και γνωρίζουν και ακόμα περισσότερα. Δυστυχώς, ειδικά στο θέμα της υγείας, τα στοιχεία «πολλαπλασιάζονται» σε ταλαιπωρία και απάνθρωπες συνθήκες από την ίδια την εμπειρία.

   Είμαστε βέβαιοι, άλλωστε, πως ο ασθενής και οι οικείοι του, όταν πρέπει να ψάξουν να βρούνε σεντόνια (σεντόνια, όχι κάποιο ειδικό ιατρικό μηχάνημα!) ξέρουν καλά τι τραβάνε. Δεν χρειάζονται κανέναν Πολάκη και κανένα στοιχείο για τους το επιβεβαιώσει. Έχουν να ασχοληθούν με το πρόβλημα υγείας τους και σε πολλές περιπτώσεις με την ίδια τους τη ζωή.

   Οι ήρωες των δημόσιων νοσοκομείων (γιατροί, νοσηλευτές και το υπόλοιπο προσωπικό) όσο και να προσπαθούν δεν γίνεται να καλύψουν τα κενά και την απαράδεκτη κατάσταση στο σύστημα Υγείας. Εξαντλούνται και δίνουν καθημερινή μάχη παρά την εξάντληση. Δεν ξέρουμε πόσοι απ’ αυτούς έχουν κουράγια να κρύβουν σεντόνια για να χτυπήσουν την κυβέρνηση. Αν, όμως, υπάρχουν τέτοιοι (από το ιατρικό ή το διοικητικό προσωπικό) ας τους ανακαλύψει ο κύριος Πολάκης, για να μπορέσουν τουλάχιστον οι ασθενείς να έχουν σεντόνια και μαξιλαροθήκες! Το 2017! 

Πηγή: Ημεροδρόμος