Αν είναι αλήθεια αυτό απ' τη ζωή θα χαθώ!

Του Χρίστου Γεωργούση

Ποιον να ρωτήσουμε αν αληθεύει ότι στη περιβόητη Πούντα, όπου κάποτε ο μάστορας μου καυχήθηκε που η μουσική του ακουγόταν μέχρι τη Νάξο!, η πρώτη σειρά πολυθρόνων μέσα στη θάλασσα κοστίζει 35 ευρώ, η δεύτερη 25 και η τρίτη 15;

Πολυθρόνες και τραπεζοκαθίσματα την κάναμε την Πάρο και δώσαμε τα άγια τοις κυσί. Ίσως είναι πρώτο θέμα για "Ελεύθερο Βήμα" και συζήτηση. Να φωνάξουμε για το Κέντρο Υγείας, να φωνάξουμε για τις ανεμογεννήτριες, αλλά οι δαίμονες είναι πολλοί και κάθε μέρα χάνουμε και λίγη πατρίδα και νοσταλγούμε τον τόπο μας μέσα στον τόπο μας (!) κατά τον Σεφέρη. Εκείνοι που τάχθηκαν να ελέγχουν κάνουν τα στραβά μάτια ή δεν τα καταφέρνουν, δεν έχουν οπλισμό κατάλληλο να ανταποκριθούν στη θρασύτητα, στην βαρβαρότητα, στην αρπακτικότητα των σύγχρονων καταπατητών. Μιλούμε για την αντίσταση και ξεχνούμε τους προσκυνημένους και τους μαυραγορίτες σαν να μην υπήρξαν. Τι ωραίες ιδέες έχουν όλοι οι λήσταρχοι! Ξεπερνούν τους άλλους που δήθεν ελέγχουν. Χώρα που γέννησε την ιδέα των επιδομάτων, επίδομα έγκαιρης προσέλευσης στη εργασία (!), χώρα τυφλών που βλέπουν καλύτερα από όλους, χώρα για γέλια κα για κλάματα. Την χάνουμε την Πάρο, σύντροφοι, μας την παίρνουν σιγά-σιγά τα κοράκια, μεταβάλλεται σε χώρα με "γουρούνες", με τραπεζοκαθίσματα, με θόρυβο καθημερινό, με ρύπανση, ο οίκος του θεού γίνεται αγορά εμπορίου. Θα χάσουμε τα αυγά και τα πασχάλια, θα μας μουντζώσουν τα τζιτζίκια και θα πάνε αλλού και οι βάτραχοι στις στέρνες θα δώσουν των ομματιών τους. Θα έρθουν κατά τα μέρη μας σκηνοθέτες και συγγραφείς να μελετήσουν όλες τις μεθόδους του κακού και τις ασύλληπτες εξυπνάδες, αλλά και όλη την ανευθυνότητα των υπηρεσιών που κόστισε στην Ελλάδα την Πτώση.