Απ’ όλα έχει ο μπαχτσές...!!!

Και η πλάκα το αποκαλόκαιρο στον τόπο μας συνεχίζεται αμείωτη. Και ειδικότερα και γενικότερα.

            Ο Αλέκος Τσίμπας και το μπουλούκι του προσπαθεί να μας πείσει ότι δεν πρόκειται να πουλήσει τίποτα απ’ αυτά που με τους 152 προδότες τοποθέτησε στη βιτρίνα και μάλιστα με την οικολογική του συνείδηση πεντακάθαρη. Μωρέ θαρρείς ότι το τιμημένο Κάτσε Καλά Εκεί είχε δίκιο, όταν έλεγε 300 κόμματα δυο πολιτικές. Η «αριστερή» πολιτική, λοιπόν, «αξιοποιεί» το ελληνικό, έφερε επιτέλους την πολυαναμενόμενη εκδίκηση του μάγκα που σκότωσε, επιτέλους, το τραίνο που τόσα χρόνια τον πατεί, με 45.000.000 € παρακαλώ, μία τηλεοπτική άδεια παρά κάτι δηλαδή, και αντί να καθαρίσει το ποδόσφαιρο, όπως υποσχότανε, βρώμισε ακόμα περισσότερο και το τρισάθλιο τηλεοπτικό τοπίο με την εισβολή της στρογγυλής θεάς στην πολιτική ενημέρωση της καθημερινότητας.

            Ο Αλέκος Τσίμπας και τ’ ασκέρι του πραγματοποιεί σταθερά το τελευταίο βήμα του καπιταλισμού προς τον πλήρη εκφασισμό της κοινωνίας και τον πόλεμο που θα τον αναγεννήσει απ’ τις στάχτες του. Εξακολουθεί, με την ίδια νεοφιλελεύθερη πολιτική των προκατόχων του, να δίνει στους λεφτάδες τη δυνατότητα να αγοράζουν όλα τα κλειδιά της υποδούλωσης των λαών για μια πεντάρα. Και οι λεφτάδες από βορά ως νότο και τούμπαλιν ζητούν γη και ύδωρ, στην κυριολεξία. Αφού, πέρα από το πάσης είδους εμπόριο, εισχώρησαν και κατέκτησαν πλήρως την αγορά του «όπιου» στη χώρα, αγοράζοντας ποδοσφαιρικές ομάδες και δημιουργώντας ανεγκέφαλους φανατικούς στρατούς, τώρα με την αμέριστη συμπαράσταση της νέας νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης έβαλαν στο χέρι και τα μέσα μαζικής αποβλάκωσης. Απομένει η τροφή, το νερό και ό,τι άλλο έχει απομείνει από την ενέργεια.

            Όσο για την πλάκα στο χωριό μας; Κάτσε καλά (θεσσαλονικιό από ΚαρΔΕρινα ΠΑμΠ). Έχει ξεπεράσει τα όρια της κωμωδίας και κινείται σε άλλα επίπεδα.

            Πρώτα απ’ όλα, όπως έχουμε ξαναπεί, το φουκαροφόρο, όσο ασχολιόμασταν με τη φιέστα του μεγάλου πουλιού, έβγαλε φτερά και πέταξε. Και μιλάμε για ‘κείνο το φουκαροφόρο που είχαμε αποφασίσει να μείνει. Και ποιοι το είχαμε αποφασίσει αυτό; Μα, όλο το χωριό, μαζί με το Νηπιαγωγικό Συναπάντημα και μάλιστα το τελευταίο με δυο αποφάσεις του. Και ρωτώ, λοιπόν. Πόσο υπερήφανος και ασφαλής μπορεί να νιώθει ένας πολίτης αυτού του ωραιοτάτου τόπου, όταν οι αποφάσεις της κοινωνίας πρώτα απ’ όλα, αλλά και του αντιπροσωπευτικού Συναπαντήματος δεν εκτελούνται; Πώς θα απαιτήσω δημοκρατία από την πολιτεία, όταν κατακρεουργείται η δημοκρατία στον τόπο μου; Και εντάξει, κάποιοι από την «Αρχή» αγρόν ηγόραζαν, οι υπόλοιποι; Τι έκαναν; Έφεραν ξανά το θέμα; Ρώτησαν γιατί έγινε αυτό και όχι το άλλο; Ρώτησαν τους υπεύθυνοι γιατί, ενώ η απόφαση έλεγε άλλα, τελικά έγιναν άλλα; Ή περιμένουν από κάποια φαφούτικα συνδικαλιστάκια να αναδείξουν το θέμα και να μπουν μπροστά; Τελικά τι κοινωνία θέλουμε;

            Και ενώ το φουκαροφόρο πετούσε σε άλλη γη σε άλλα μέρη, το ξεκατίνιασμα της παραδοσιακής δεξιάς με τη νέα προοδευτική νεοφιλελεύθερη δεξιά του Αλέκου Τσίμπα ήταν το κλου του καλοκαιριού. Ο νέος διάδρομος ξεδίπλωσε τα προσόντα του, που και πάλι περιορισμένα είναι, και οι ανθρώποι χορούς εστήσανε επάνω του με υποσχέσεις για μελλοντικούς καβγάδες για το μέγεθος που δεν μας ικανοποιεί ακόμα. Δυο παράτες, δυο χοροί, γαλάζιοι οι μεν εμπριμέ οι δε, και οι τοπικοί πολιτευτάδες χωρισμένοι να διασκεδάζουν τους κόπους τους για το καλό του τόπου. Ε ρε γλέντια!!! Κι εκεί που δε μας φτάνανε τα 32 βαπόρια τη μέρα, για να φουσκώσει η τσέπη, τώρα θα ‘χουμε και 20 αερόπλανα να βουίζουν το τουριστικό το χρήμα.

            Κι απ’ την άλλη τα σχολειά μας αδειάζουνε από ειδικότητες, το «Κέντρο ανθΥγεινής δευτέρας Παρουσίας» αδειάζει από γιατρούς, το «ΕΚΑΒλώσαμε μόνοι» ξωμένει πάλι από βάρδιες κι ένα νηπιαγωγείο στο χωριό του χωριού κλείνει, γιατί, λέει, δεν έχει τα απαιτούμενα παιδιά για να μείνει ανοιχτό. Δεν πειράζει όμως, το τουριστικό χρήμα όλα θα τα γιάνει, όπως έκανε άλλωστε μέχρι τώρα. Κούνια που μας κούναγε…

            Και δε μας έφταναν αυτά, είχαμε και τσακωμούς σε ξένους αχυρώνες. Στην αρχή οι γαδάροι ήταν δυο, μα τώρα γινίκανε πολλοί. Η ελμέ έριξε τη μπόμπα της και τραβάει σ’ άλλη γη σ’ άλλα μέρη, οι καβαλιέρηδες κατάπιαν το δόλωμα αμάσητο και τράβηξαν το σπαθί απ’ το θηκάρι και ‘κει που οι γαϊδάροι ήταν δυο κι άλλοι μπήκανε στον αχυρώνα. Οι γυναίκες της έδρας του χωριού κι αυτές παράγουν έργο και θέλουν ένα κομμάτι του αχυρώνα για να στεγαστούν. Κι ένας βάζελος το χώρο του θέλει να αδειάσει και για την τύχη του σπιτιού μηδέ και τον ενοιάζει. Και κοντά σε ούλους αυτούς σιμά και ο ιδιοκτήτης ψάχνει χώρους, για να στεγαστεί, αφού δεν έχει άλλο κεραμίδι για να μπει. Ένας χώρος, λοιπόν, μέσα στον οποίο γινήκανε μικρά θαύματα από ανθρώπους με μεράκι και κέφι για ζωή, κινδυνεύει να χαθεί από την απερισκεψία εγωπαθών μυαλών, τα οποία δεν κατάφεραν να σεβαστούν ούτε τις δημιουργίες τους.

            Και, βέβαια, η πλάκα στο Νηπιαγωγικό Συναπάντημα συνεχίζεται αμείωτη. Προψές εκεί που απολογιόντανε ο ένας στον άλλο, τους τα ‘σουρε η ψηλή η Σαλονικιά με την αράδα πιο κει απ’ τον ώμο. Το κλου, βέβαια, δεν ήταν αυτό, αφού το σούρσιμο της αρχής είναι στην ημερήσια διάταξη πια, αλλά η αντίδραση του Καρφούρ. Μια και δυο, λοιπόν, της έβαλε χέρι, όχι πραγματικό, λεκτικό. Δεν έχει λέει δικαίωμα να ασκεί κριτική απ’ αυτή τη θέση. Πρόσεξε, φίλε Καρφούρ, γιατί έχεις αρχίσει και χάνεις τη μπάλα πλήρως. Δηλαδή οι διευθυντάδες δεν είναι άνθρωποι με άποψη; Στο πλαίσιο της δημοκρατίας που υπηρετείτε δεν μπορούν να την εκφράσουν; Ειδικότερα, όταν ως αρχή κάνετε ό,τι στραβό κι ανάποδο έχουν κάνει όλοι μαζί οι προηγούμενοι; Έλεος κι αμήν!!!

            Έχει κι άλλα ο μπαξές. Ένα τελευταίο όμως θα σας πω, για να μη σας κουράζω κιόλας. Το κείμενο του Τώνη Παστέλη για το τρίβυζο που θα χαλάσει την προσωπικότητα της ιστορικής πλατείας καταδεικνύει για ακόμα μια φορά το πόσο συντηρητική κοινωνία είμαστε, σε όποιο χώρο κι αν ανήκουμε. Από τη μια, λοιπόν, μας ενοχλούν τα χαρτόκουτα και το τρίβυζο που θα σταθούν δίπλα στο ηρώο, την εθνική αντίσταση και την επαναστάτρια, αλλά δε μας νοιάζει καθόλου για το χάλι που επικρατεί στην περιφέρεια της πλατείας από τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα, κάποια εκ των οποίων έχουν και καρούμπαλα στη σκεπή με ιδιαίτερη σημειολογική σημασία για την ιστορία της πλατείας που, κατά τον κύριο Παστέλη, οφείλουμε να διαφυλάξουμε.

            Επίσης η ταυτότητα του νησιού εκπορεύεται από την Ελληνική επανάσταση και η ιστορία του τελειώνει στην εθνική αντίσταση; Σε 100, 200 ή 1000 χρόνια ποια θα είναι η ιστορία του τόπου που θα καλείται ο επισκέπτης να μάθει με μια ματιά στο χώρο μιας πλατείας; Οι επόμενες εποχές θα απουσιάζουν ως απορριπτέες μοντέρνες τέχνες, που θα χαλάνε ιστορικά μια προσδιορισμένη χρονικά στιγμή;

            Αυτή είναι η σημερινή ιστορία μας, κύριε της ΟΠΑ ΟΠΑ ΣΣΣσσσσς, η πατρίδα κοιμάται. Το χαρτόκουτο που έχει μετατραπεί σε σπίτι του άστεγου και η τροφή παντός τύπου που μας έχουν στερήσει οι κατά καιρούς αντιπρόσωποι της δημοκρατίας μας και έχουμε ανάγκη ως άνθρωποι για να ζήσουμε.

            Εντάξει, μια σοβαρή απόφαση πήρε ο μασέρ Κοβέ και το Συναπάντημά του, με προοδευτικό ας πούμε πρόσημο, θα τον κατηγορήσουμε και για αυτό; Κρίμα κύριε Τώνη Παστέλη…!!!          

Αριστοφάνειος Επάκτιος