"Χαμένες" σκέψεις

Του Γιώργου Ανδρεάδη

Όπως λεν και κάποιοι φίλοι, εκείνο που μας διαχωρίζει από τα ζώα είναι, μόνο, η τέχνη. Βέβαια απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορεί κάποιος να αντιληφθεί την τέχνη είναι να μην είναι άμουσος. Κατ' επέκταση για να μην είναι κάποιος άμουσος, οφείλει στον εαυτό του γνώση και εσωτερική καλλιέργεια.

Αυτή την καλλιέργεια ο καθένας την αποκτά με διαφορετικό τρόπο.

Άλλος στο βουνό, βόσκοντας πρόβατα τα οποία γνωρίζει με τα ονόματα που τα έχει βαφτίσει, αφού με αυτά περνά ολάκερη τη ζωή του.

Άλλος στην πεδιάδα, φροντίζοντας τη γη την οποία ποτίζει με τον ιδρώτα του και πολλές φορές με το αίμα του, για να δώσει ζωή στα σπόρια που φυτεύει τα οποία με τη σειρά τους θα δώσουν τροφή σ' αυτόν, την οικογένειά του και σίγουρα στους συνανθρώπους του.

Άλλος σε έναν παγερό θάλαμο, φροντίζοντας τη ζωή με ένα νυστέρι που κόβει σάρκες συνανθρώπων που έχουν γονείς, παιδιά, φίλους...

Άλλος σε μια αίθουσα, κρατώντας ένα βιβλίο το οποίο γεννά και δείχνει εικόνες, για να δουν οι συμμετέχοντες θεατές οι οποίοι είναι το μέλλον της ζωής.

Όλα αυτά, για να αποδώσουν τον καρπό της εσωτερικής καλλιέργειας, χρειάζονται, ως προϋποθέσεις, το μοίρασμα και την ενσυναίσθηση όχι μόνο από άνθρωπο σε άνθρωπο αλλά και από άνθρωπο προς όλες τις διαφορετικότητες που υπάρχουν πάνω σε τούτο τον πλανήτη και συνθέτουν την ύπαρξη της ζωής. Άλλωστε, η αρμονία εμπεριέχει απόλαυση, η ύπαρξη της οποίας προϋποθέτει κόπο και βέβαια εκτιμά τη ζωή, αλλά τελικά ισορροπεί ανάμεσα σ' αυτή και το θάνατο.

Έτσι λοιπόν ο περασμένος αιώνας που σηματοδότησε το τέλος της προηγούμενης χιλιετηρίδας κατέγραψε πολλά και σημαντικά γεγονότα όπως δύο παγκόσμιους πολέμους, βόλτα στο φεγγάρι, δύο πανδημίες, την άνοδο και την πτώση του "υπαρκτού σοσιαλισμού", τεράστια τεχνολογική εξέλιξη, ευρεία διάδοση του τηλεφώνου, παγκόσμια εισαγωγή της τηλεόρασης ακόμα και σε "φτωχικά" σπίτια και είσοδο των ιδιωτών σ' αυτή, κατακλυσμιαία εισβολή του κομπιούτερ σε όλους τους τομείς της ζωής του ανθρώπου με όλα βέβαια τα συνοδευτικά παρελκόμενα όπως δορυφόροι ιντερνέτ κ.λπ.. Έτσι ο περασμένος αιώνας, δικαίως κατά την άποψη πολλών, κρίθηκε ως ο αιώνας της επικοινωνίας και της πληροφορίας.

Σήμερα, ύστερα από δυο δεκαετίες πορεία μέσα στο νέο αιώνα που άνοιξε την 1-1-2001 και σηματοδότησε την έναρξη της 3ης μ.Χ. χιλιετηρίδας, την ταχύτατη επικοινωνία της πληροφορίας διαδέχτηκε η πανταχού παρούσα παραπληροφόρηση. Παράλληλα έχουμε και τα πρώτα πολύ σταθερά βήματα εισβολής της τεχνητής νοημοσύνης. Το πώς θα κριθεί τελικά ο αιώνας που διανύουμε δεν το γνωρίζει κανείς μας και... "μάλλον", τουλάχιστον εμείς που έχουμε διανύσει το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής μας,  δε θα το μάθουμε ποτέ. 

Πάντως, πρέπει να παραδεχτούμε ότι οι δύο πρώτες δεκαετίες του νέου αιώνα μάς έχουν δείξει πολύ σημαντικά πράγματα τα οποία μπορούν να αποτελέσουν φάρους ζωής. Όχι με τη μέθοδο επιβολής της κρατούσας άποψης με οποιοδήποτε τρόπο αλλά με συγκερασμό των αντιθέσεων. Όλοι επιθυμούμε να είμαστε ελεύθεροι αλλά η ασυδοσία είναι καταστροφική. Όλοι επιθυμούμε ένα δυνατό κράτος που θα προσέχει τους πολίτες του και θα τους προφυλάσσει, βαστώντας ισορροπίες ανάμεσα σε ισχυρούς και αδύναμους, αλλά κανείς μας δε θέλει να θυσιάσει την ελευθερία της ζωής. Όλα αυτά, τουλάχιστον, προς το παρόν. Γιατί ο στόχος είναι να μην έχουμε ανάγκη τίποτα από όλα αυτά...  

Άρα...

..."Μηδείς αφιλοσόφητος μηδ' άμουσος εισίτω".-