HUMAN

 Το 2017, ο Yann Arthus-Bertrand έφτιαξε την ταινία Human, με υψηλή αισθητική και εξαιρετική ανθρωπιά. .

Της Νίνας Γεωργιάδου

 

«Με συναρπάζει βαθιά η παραδοσιακή μουσική, με ωθεί, με συνδέει με το συναίσθημα. Ήθελα μ’ αυτή την ταινία ν’ ανοίξουν οι καρδιές, ν’ αφήσουν ακόμη και τη λύπη να υπάρχει χωρίς αναστολές. Να συναντηθούν όλοι οι πολιτισμοί του κόσμου…»

 

Το 2017, ο Yann Arthus-Bertrand έφτιαξε την ταινία Human, με υψηλή αισθητική και εξαιρετική ανθρωπιά. .

 

Σκηνικό οι τόποι της Γης, τα πρόσωπα των ανθρώπων, μια ανυπέρβλητη φυσική ομορφιά, ντυμένη με μουσικές που έρχονται από τα βάθη του χρόνου.

 

Ο ουρανός που καθρεφτίζεται στα ακίνητα νερά των ορυζώνων, ο καλπασμός των αλόγων στα δυσθεώρητα του Νεπάλ, τα καραβάνια των Βεδουϊνων, οι λαϊκές αγορές της Άπω Ανατολής με τις συγκομιδές της φύσης, τα μεγαλειώδη κύματα των ωκεανών και το αργό περπάτημα της καμήλας στα σταφιδιασμένα χώματα της στέπας. Μεγαλείο!

 

Και τα πρόσωπα των ανθρώπων, σε όλο το φάσμα των φυλών και όλες τις χαρακιές του χρόνου και με όλο το αποτύπωμα του μόχθου. Ολόδροσα μάγουλα, μαύρα χοντρά χείλη, αράπικα βλέμματα σκοτεινιασμένα, παιδικά ανυποψίαστα, βαθιές χαράδρες γύρω απ’ το στόμα και μαύροι κύκλοι σε άυπνα μάτια.

 

Η γοητεία της πολύχρωμης βαβυλωνίας.

 

Και οι μουσικές από τα βάθη του χρόνου μιλάνε χωρίς να χρειάζονται υπότιτλοι.

 

Το εισαγωγικό κομμάτι στα περσικά, «το ποίημα των ατόμων» λέει πως κάθε πρωί τα μόρια και τα άτομα της ύλης περιδινίζονται καρτερώντας τον ήλιο να ανατείλει. Όλες οι μουσικές ως το τέλος, περιγράφουν πως η ομορφιά της διαφορετικότητας, έγινε κατάρα διαχωρισμών ταξικών, φυλετικών και θρησκευτικού φανατισμού.

 

Αυτή η ταινία είναι η ταυτότητα της Γης. Να αφεθεί να ταξιδεύει στο διάστημα, θα δώσει στους άλλους γαλαξίες και στις επόμενες γενεές των διαστημικών χρόνων τη γεύση ενός πλουσιοπάροχου, κακοποιημένου παράδεισου.