ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΙΑΝΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΜΑΡΙΑ ΧΑΝΙΩΤΗ

 

Η Μαρία Χανιώτη κατάγεται από την Πάρο. 

Είναι πολυτάλαντη. Συγγραφέας με αξιόλογα έργα, τα περισσότερα απ' τα οποία καταγράφουν (μέσα από μαρτυρίες) την μαρτυρική πορεία του λαού μας. Προσεγγίζει και αναδεικνύει τους θεματικούς της άξονες με υπευθυνότητα, διεισδυτική - ρεαλιστική ματιά, γνώση, αγάπη και εξαιρετική ευαισθησία. Αφού και η ίδια έχει έναν πλούσιο συναισθηματικό και ψυχικό κόσμο, διακατέχεται από αγνά συναισθήματα, ηθικές αξίες και κοινωνικά οράματα. Ιδιαίτερο γνώρισμα του χαρακτήρα της είναι να συντρέχει στον πόνο του άλλου. Σπούδασε θέατρο, χορό, αισθητική και ασχολήθηκε επαγγελματικά στους ως άνω τομείς. Έχει ενεργό δράση στα κοινωνικά και πολιτιστικά δρώμενα ως μέλος του Προοδευτικού Συλλόγου Λευκιανών (Αθήνας) και Γενική Γραμματέας του Δ.Σ της Ομοσπονδίας Παριανών Συλλόγων (Ο.ΠΑ.Σ.).

                                                                                                     Αντώνης Πατέλης

                                                                                                      Αύγουστος 2020

Παρακάτω παραθέτω την συνέντευξη που παραχώρησε στον δημοσιογράφο και συγγραφέα Κυριάκο Κουζούμη:

1.      Τι είναι αυτό που σας παρακινεί να γράφετε; Πρόκειται για μια εσωτερική ανάγκη δημιουργίας;

Ναι, χάνομαι στον κόσμο των ηρώων, με την συντροφιά τους, και δεν νιώθω ποτέ μοναξιά. Δημιουργώ σημαίνει ζω.

2.      Πολλοί υποστηρίζουν πως μέσα στα απλά και καθημερινά στοιχεία φωλιάζουν στοιχεία έμπνευσης ή γενικότερα στοιχεία που πυροδοτούν την καρδιά και τον νου. Αλήθεια εσείς μέσα από τι εμπνέεστε;

Ακριβώς! Όποιος γράφει είναι καλός παρατηρητής της ζωής, όσο και ακροατής των γύρω του. Αφουγκράζεται ανάσες, ακούει όσα λέγονται και όσα  λέγονται μέσα από την σιωπή ή ένα πρόσωπο χαραγμένο με μνήμες.  Έπειτα η ζωή φτιάχνει  σενάρια που ωχριά η πένα και του πιο ευφάνταστου συγγραφέα.   

3.      Τι νομίζετε πως έχει ανάγκη να διαβάζει ο σύγχρονος Έλληνας; Ρομαντικές ιστορίες, αστυνομικές πλοκές, κοινωνικά θέματα, ζητήματα επικαιρότητας, παραμύθια φανταστικές ιστορίες… Και γιατί;

Ανάλογα τις ηλικίες και  το φύλο πάντα θα υπάρχει μερίδα ατόμων που   έλκεται από ρομαντικές ιστορίες, και όλα τα υπόλοιπα που αναφέρατε.  Δε νομίζω ότι αλλάζει κάτι στον σημερινό Έλληνα από τα προηγούμενα χρόνια. Η ποσοστιαία μονάδα ίσως αλλάζει.

4.      Τι νομίζετε πως προσφέρει η λογοτεχνία στον αναγνώστη; Πρόκειται για ένα άλλο ταξίδι σε κόσμους ιδεατούς, ονειρικούς αλλά και γήινους ή πρόκειται απλά για μια ενδιαφέρουσα ενασχόληση, ώστε να ξοδέψει κανείς τον ελεύθερό του χρόνο;

Ο συνειδητοποιημένος αναγνώστης την ενδιαφέρουσα ενασχόλησή του την τοποθετεί παράλληλα με το να ταξιδέψει, να μάθει, να ζήσει  με τους ήρωες, αλλά και να αναγνωρίσει μια δική του πτυχή, είτε αληθινή είτε ονειρική. 

5.      Ποια είναι η γνώμη σας πάνω στην ψηφιοποίηση των βιβλίων; Νομίζετε πως οι μικρές οθόνες των κινητών ή των tablets θα αποσπάσουν μεγαλύτερο κομμάτι από την «πίτα» ή πως τελικά το έντυπο και χειροπιαστό βιβλίο θα παραμείνει κλασική αξία, την οποία δεν θα «σκιάζει φοβέρα καμιά»;

Νομίζω ότι όπως μπήκε στη ζωή μας η υπόλοιπη τεχνολογία έτσι θα πάρει μεγάλη μερίδα και η ψηφιοποίηση των βιβλίων. Ιδίως των μεταγενέστερων   γενιών που θα έχουν μεγαλώσει με αυτή την μορφή διαβάσματος.

6.      Τι πραγματεύεται το μυθιστόρημά σας ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ; Και γιατί αποφασίσατε να καταπιαστείτε με ένα τέτοιο περιεχόμενο;

Η φιλία είναι για μένα ιερή, έτσι ήταν αδύνατον να μην με κεντρίσει να δημιουργήσω ένα βιβλίο, που κυρίαρχο θέμα  είναι η φιλία. Η ειλικρινής και αμετάβλητη στο πέρασμα των χρόνων που έχει τις σφραγίδες γεγονότων που σμίλεψαν την φιλία.

7.      Κάποτε η αγορά του βιβλίου είχε σχεδόν τον πρώτο λόγο. Πλέον όμως, οι δανειστικές βιβλιοθήκες συγκεντρώνουν ολοένα και περισσότερους βιβλιοφάγους στους καταλόγους τους ενώ παράλληλα η ανταλλαγή βιβλίων έχει γίνει μόδα. Αυτά όμως έχουν αντίκτυπο στις πωλήσεις. Πώς κρίνετε αυτή τη διαδικασία και ειδικά στις μέρες μας που ο μέσος Έλληνας πολίτης ανταπεξέρχεται με δυσκολία στις οικονομικές του απαιτήσεις;

Είναι λυπηρό  για τις πωλήσεις των βιβλίων, όμως είναι αποτέλεσμα των δύσκολων καιρών. Ως εκ τούτου, προκειμένου να μη διαβάζει ο κόσμος, ας γίνεται και έτσι.  Ας κυλάει η γραφή ανάμεσά τους και  ελπίζουμε σε καλύτερες ημέρες που να μπορεί ο καθένας (εδώ πιο σωστό θα ήταν: ο καθένας θα μπορεί) να έχει το αγαπημένο του βιβλίο  στην βιβλιοθήκη του. Με μία προϋπόθεση όλα τα ανωτέρω: Οι δανειστικές βιβλιοθήκες να δίνουν βιβλία που έχουν κάνει ένα κύκλο στην αγορά, όχι νέες κυκλοφορίες.  

8.      Ποιο βιβλίο που διαβάσατε σας μάγεψε και παραμένει να το συλλογίζεστε με συγκίνηση και θαυμασμό; Και γιατί;

Το «Χωρίς οικογένεια» του  Έκτορα Μαλό. Το πρώτο βιβλίο που άγγιξα με τρόμο για το μέγεθος του, αγνοώντας τον γρήγορα, αφού από τις πρώτες σελίδες κατάφερε, παρότι μικρή μαθήτρια, να με σαγηνέψει. Δεν έβλεπα την ώρα να το πιάσω στα χέρια μου. Οι περιπέτειες ενός παιδιού χωρίς γονείς με τρόμαζε. Συνέπασχα μαζί του, ωστόσο ένιωθα τυχερή για την δική μου ζωή, όπου περιστοιχιζόμουν από μια ζεστή και γαλήνια οικογένεια.  Ακόμα ένας δυνατός λόγος  ήταν ότι  εύρισκα στοιχεία όπου λάτρευα και εγώ. Τα ζώα, αλλά και οι παραστάσεις του Ρεμί, με απογείωναν για άγνωστο λόγο τότε, αργότερα βέβαια κατάλαβα τι πλαθόταν μέσα στο μικρό κορίτσι.  

9.      Ποιος συγγραφέας (Έλληνας ή ξένος) ήταν το πρότυπό σας ή τουλάχιστον ήταν αυτός που άγγιζε τις χορδές της ψυχής σας περισσότερο; Και γιατί;

Ο Βίκτωρ Ουγκώ. Δεν μπορούσα να πιστέψω πως για ένα καρβέλι ψωμί καταδικάστηκε ο Γιάννης Αγιάννης δεκαεννέα χρόνια  στα κάτεργα.  Μισούσα τον Ιαβέρη και αδυνατούσα να καταλάβω πώς μια ψυχή μπορεί να κρατά τόσο μίσος για εκδίκηση. Θυμάμαι πάντα την καλοσύνη του επίσκοπου Μυριήλ απέναντι στον Γιάννη Αγιάννη.  Η ταύτιση μου με τους προλετάριους άγγιζε  κάθε χορδή της παιδικής ψυχής μου και ευτυχώς μέχρι τώρα. Τα βιβλία του διέπονται από χαρακτήρες ξεκάθαρους, με κυρίαρχο θέμα η πάλη του καλού και του  κακού, η επιπτώσεις των πράξεών μας, αλλά και   πολιτικά στίγματα.

Φώτο: Μαρία Χανιώτη