Δεν θα γίνεις τίποτα εσύ!

Του Χρίστου Γεωργούση

Πες μου πώς ασκείς κριτική, να σου πω ποιος είσαι.

Προσοχή πάντα στους ανθρώπους που δεν έχουν καλό λόγο. Δεν είναι ανάγκη να είναι κακοί, έχουν όμως τρικυμία μέσα τους. Για τον εαυτό τους θέλουν επιείκεια, μέτρα γήινα, για τους άλλους μέτρα ημίθεων.

Πρέπει να βλέπουμε όχι μόνο αυτό που γίνεται και τρέχει μπροστά μας, αλλά κι αυτό που ταυτόχρονα κυοφορείται.

Τα πρώτα ποιήματα του Καβάφη ήταν πολύ μέτρια. Σκεφθείτε να του λέγαμε να πάει καλύτερα να γυαλίσει με γυαλόχαρτο τις γραμμές του τραίνου, όπως έλεγε για κάποιους που ήθελαν να γράψουν ο Τσιφόρος, αστειευόμενος!

 Διάβασα απ΄την Ιωάννα Σουφλερή τι είπε ο πατέρας του Δαρβίνου στο γιο του όταν τον έβλεπε να ασχολείται με τη φύση: «Δεν σε νοιάζει τίποτα άλλο πέρα από το κυνήγι, τα σκυλιά και το να πιάνεις ποντικούς και θα γίνεις η ντροπή του εαυτού σου και της οικογένειάς σου». Ο Δαρβίνος έγινε αυτό που είναι (κομμάτι αθάνατος!) και μένει η καθηγήτρια που μού παραπονέθηκε για παλιό καθηγητή της. «Δεν θα γίνεις τίποτα εσύ» τής έλεγε συχνά. Θέλει ταλέντο και μάτια κι άλλης ποιότητας να βλέπουν λίγο μέλλον.