Εξαιρετικά αφιερωμένο στους πρόσφυγες

Του Βασίλη Παναρίτη

Είχα πάει προ ημερών στα καμένα βούρλα να δω τι στην ευχή λένε τα λουτρά. Επειδή ο νόμος του μερφυ είναι αδυσώπητος εκεί συνάντησα το μοναδικό ζευγάρι κοντά στις μικρές πισίνες μια μαμά 70 κάτι με το γιο 30 κάτι χρονών που έφερε την μαμά για κούρα στα λουτρά.

Χωρίς να δώσω κανένα δικαίωμα κουβέντας η μαμά άρχισε να σχολιάζει την πολιτική κατάσταση να εκθειάζει την χρυσή αυγή και να καταριέται τους μετανάστες. Εγώ δεν σκόπευα με τίποτα να χαλάσω την απόλαυση ενός ζεστού μπάνιου.

Κάποια στιγμή γυρίζει η κουβέντα μιας και με θεώρησε λόγο των γκρίζων μαλλιών μου σοβαρό και μάλλον επιστήμονα να της πω γιατί μυρίζουν τα νερά.

Εκεί πήρα την εκδίκησή μου της λέω ότι τα νερά έχουν θειάφι ραδόνιο γατόνιο και μαλαπερδόνιο. Κόκαλο το χούφταλο δηλαδή με ρωτάει είναι ραδιενεργά? Ναι της λέω γι’ αυτό επιτρέπεται μόνο 10 λεπτά. Εσείς πόσο έχετε καθίσει? Μου λέει μισή ώρα. Της λέω απαγορεύεται πρέπει εντός ενός τετάρτου να κάνετε μπάνιο με σαπούνι και καλό ξέπλυμα και για μια ημέρα να καθίσετε σπίτι σας για να μην μολύνετε τους ανθρώπους που θα συναντήσετε.

Έγινε μπουχός η κυράτσα και εγώ έκατσα την μισή ώρα μου στο ζεστό νεράκι και γέλαγα γεμάτος ενοχές για την κακή πράξη της ημέρας μου.