Γράμματα σε θολό τοπίο

Του Αλέξη Γκόκα

Το χώμα μεταναστεύει όπως τα πουλιά και οι άνθρωποι και η Σαχάρα επικοινωνεί και ανταλλάσσει πληροφορίες και υλικά με το Αιγαίο. 

Κάθε φορά που η Αφρικανική σκόνη μας επισκέπτεται ο τόπος αλλάζει. 

Η ενοποιητική της ιδιότητα συγχέει τα πλάσματα. 

Το θολό τοπίο ρουφάει χωρίς έλεος τον άνθρωπο και αποτελεί βάραθρο για το πνεύμα. 

Σε αυτή την ατμόσφαιρα δεν θα μπορούσε να ανδρωθεί ένας Αρχίλοχος ή ένας Σκόπας. 

Σύντομα ο καθαρός αέρας από τις παγωμένες στέπες της Σιβηρίας θα κατηφορίσει φέρνοντας μαζί του την διαύγεια σε όλα τα επίπεδα. 

Το καθαρό φως θα παρεισφρήσει ανάμεσα στα πράγματα και θα τους ξαναδώσει την αυτοτέλειά τους. 

Ο αρχαϊκός άνθρωπος θα ξυπνήσει μέσα μας και θα μας απαλλάξει από την ανατολίτικη νωχέλεια και μοιρολατρία. 

Και η Σίφνος θα ξαναφανεί.