O Κύριος Παπαράκης, ο εκπρόσωπος του Υψίστου, ο δεξιός ψάλτης και η τοπική αρχή.

Αγαπητοί χριστιανοί,

Η ζωή τα έφερε έτσι ώστε να μπορώ να μετακινούμαι συχνά στην πρωτεύουσα αλλάζοντας ολίγον τις παραστάσεις του γαλάζιου. Κληθείς λοιπόν εκ κοντινού φίλου για να επισκεφθώ το σπιτικό του και εν μέσω γεύματος στο οποίο δεν παρίστατο η θυγατέρα του, μου αμολάει το παραμύθι.

«Θέλεις αύριο να έρθεις στον αγιασμό; Θα έχει γέλιο και κλάμα μαζί». Αμέσως μπήκα στο νόημα αλλά γνωρίζοντας ότι η μικρή του θα χαιρόταν πολύ δεν είχα και πολλά περιθώρια άρνησης. 

Πρώτη μέρα στο σχολείο για τα μικρά παιδιά –εκτός πρώτης- είναι πολύ ωραία φάση! Δεν ισχύει ακριβώς το ίδιο για αυτά των μεγαλύτερων βαθμίδων που έχουν καταλάβει την παρωδία! 

Μετά από ένα δυνατό καφέ φτάνω παρέα με τους υπολοίπους σε δημοτικό της πρωτεύουσας, μικρό μεν αλλά ωραίο διότι κτίριο παλαιό, ψηλοτάβανο και τα σχετικά. Φωνές, τρεξίματα, πειράγματα και όλα αυτά που ταιριάζουν στα παιδιά. Η αλήθεια είναι ότι όλο αυτό με συγκίνησε φέρνοντας στη μνήμη μου ό,τι αυτή παραμέρισε προς επίτευξη σπουδαιότερων πραγμάτων που ταιριάζουν στους μεγάλους.

Αρχίζουν να στήνονται τα μικρόφωνα, κουστουμαρισμένοι πλησιάζουν, η τελετή ξεκινά!  Ο εκπρόσωπος του Υψίστου μιλά στην καθαρεύουσα βιαστικά γιατί έχει δουλειά και στο διπλανό σχολείο. Στέκεται δίπλα στην τοπική αρχή σαν την απατημένη σύζυγο που αρνείται να δώσει διαζύγιο όπως στέκονται οι εκπρόσωποι της θρησκείας δίπλα σε όλα τα όργανα της πολιτείας. Πρέπει να κάνει τη δουλειά του. Στα δεξιά του ένας τύπος ψέλνει.

Αίφνης στο μέσον της τελετής αρπάζει το μικρόφωνο ένας άλλος τύπος και λέει με βλοσυρό ύφος: «Πρέπει να σεβαστούμε αυτό που γίνεται, κάθε χρόνο τα ίδια λέω, δεν γίνεται να υπάρχει τόση φασαρία, γονείς μαζέψτε τα παιδιά σας!» Σημειωτέον ότι μαζί με τα παιδιά του δημοτικού ο αγιασμός γινόταν και για τα παιδιά του νηπιαγωγείου που βρίσκεται στον ίδιο χώρο.  

«Ποιος είναι αυτός ρε Μπάμπη;» ρωτάω. «Ο Κύριος Παπαράκης» απαντά ο Μπάμπης. «Μα καλά ρε Μπάμπη, τι να μαζέψουν από τα πιτσιρίκια των τεσσάρων ετών; Τι ρόλο παίζει ο τύπος;». «Τάξη και ηθική, αντιαριστερός, αντικεντρώος, αντιδεξιός, αντιολυμπιακός, αντιπαναθηναικός, όλα αντί αλλά θέση τίποτα.» Κάνει και αυτός τη δουλειά του, σκέφτηκα. Μήπως είναι κρυφοαναρχικός;

Η τελετή ολοκληρώθηκε, τα παιδιά έκαναν πραγματικά τη δουλειά τους, εμείς για παγωτό.

Συνεχίζεται…

                                                                                                                Ο Μπούκ(λ)ας