Αναπάντητα ερωτήματα για την υγεία

Του Γιώργου Ανδρεάδη

Την τελευταία βδομάδα έγινα μάρτυρας κάποιων καταστάσεων οι οποίες μου δημιούργησαν εύλογες, κατά την άποψή μου, απορίες που γυρεύουν από τους αρμόδιους απαντήσεις. Το ποιοι είναι οι αρμόδιοι θα το καταλάβετε από το συμφραζόμενα, αν και θα το ξεκαθαρίσω απολύτως παρακάτω.

Ξέρετε όσο τα χρόνια περνούν τόσο η ζωή αλλάζει. Και μπορεί να έχουν μεγάλη σημασία οι αλλαγές που συμβαίνουν απ' έξω μας, αλλά οι αλλαγές που συμβαίνουν μέσα μας είναι και οι πιο καθοριστικές τόσο για τους εαυτούς μας όσο και για κάποιους λίγους του άμεσου περιβάλλοντός μας. Έτσι λοιπόν, όσο όμορφα κι αν είναι τα ταξίδια μας, εύκολα ή δύσκολα, ευχάριστα ή δυσάρεστα, έρχεται η στιγμή που ο χρόνος αφήνει πάνω μας τα αποτυπώματά του. Άλλωστε το γήρας ουκ έρχεται μόνο. Ένα τέτοιο αποτύπωμα, τη βδομάδα που πέρασε, έγινε ορατό ακόμα και από τα δικά μου αδαή μάτια. Η ανησυχία ξεπήδησε από το πουθενά, κύλησε στις φλέβες και πλημμύρισε το μυαλό. Όλες οι εγωκεντρικές μικρόψυχες σκέψεις περί ματαιότητας της ζωής αναδύθηκαν καθήμενες με όλο το βάρος τους στο κεφάλι του υπογράφοντος. Είναι εκείνες οι στιγμές που μπροστά στην αηδία της μοναδικότητας του εαυτού μας δεν μπορεί να σταθεί τίποτα. Είναι εκείνες οι στιγμές που ξαφνικά μετατρέπεσαι από το απειροελάχιστο τίποτα που συνθέτει η ύπαρξή μας σε ένα μοναδικό σε αξία ψεύτικο όλο. Ευτυχώς το φιλοσοφικό μου υπόβαθρο με βοήθησε να επανέλθω γρήγορα. Η ηρεμία επανήλθε, το συναίσθημα υποχώρησε, η λογική επέστρεψε, οι κινήσεις οργανώθηκαν, τα τηλέφωνα χτύπησαν, οι ενέργειες ξεκίνησαν.

Πρώτη επίσκεψη στον οικογενειακό γιατρό ο οποίος έχει ΕΟΠΥΥ. Θέλω να ξεκαθαρίσω εδώ, επειδή οι μωροί και πικρόχολοι είναι πολλοί, ότι το κείμενο που γράφω δεν έχει σχέση με πρόσωπα αλλά με θεσμούς και θέσεις. Ο γιατρός, λοιπόν, είναι ένας άνθρωπος τον οποίο εκτιμώ και του έχω εμπιστοσύνη, άλλωστε για αυτό το λόγο τον επέλεξα κιόλας ως οικογενειακό και του εμπιστεύτηκα την οικογένειά μου. Του εξήγησα τα συμπτώματα, μου έγραψε εξετάσεις παραπέμποντάς με στο Κέντρο Υγείας για υπερηχογράφημα και έγραψε επίσης φάρμακα για τη σύζυγο. Πλήρωσα μόνο 10 € και με απόδειξη παρακαλώ, γιατί όλα ήταν εκτός των 200 ραντεβού.

Την επόμενη μέρα έκανα τις αιματολογικές εξετάσεις σε διαγνωστικό που έχει ΕΟΠΥΥ πληρώνοντας συμμετοχή 15 €, αφού στο Κέντρο Υγείας δεν γίνονται μικροβιολογικές εξετάσεις. Γιατί άραγε στο Κέντρο Υγείας δεν γίνονται μικροβιολογικές εξετάσεις; Αφού τελείωσα με τα τρυπήματα, κατέληξα στο Κέντρο όπου είχα κλεισμένο ραντεβού με τον γιατρό. Μου έκανε το υπερηχογράφημα και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι έπρεπε να κάνω περεταίρω έλεγχο, για να σιγουρευτούμε 100% ότι όλα πάνε καλά, παραπέμποντάς με για αξονική αλλά και στον ειδικό γιατρό αρμόδιο για την πάθησή μου.

-          Πού να την κάνω την αξονική, γιατρέ μου; Να πάω στις πληροφορίες να κλείσω ραντεβού;

-          Όχι δεν κάνουμε εμείς εδώ αξονική, δεν έχουμε αξονικό τομογράφο. Μπορείτε να πάτε έξω στα ιδιωτικά διαγνωστικά ή να πάτε κάποια στιγμή στην Αθήνα. Δεν είναι κάτι που επείγει.

-          Μα καλά, γιατρέ μου, εγώ ξέρω ότι εδώ υπήρχε τομογράφος και για κάποιο λόγο που κανείς δεν ξέρει τον αφήσατε να φύγει. Και τώρα εγώ δεν μπορώ να κάνω την εξέτασή μου και μάλιστα με στέλνετε και έξω να πληρώσω τη στιγμή που οι κρατήσεις μου ξεπερνούν τα 150 € το μήνα (μόνο για την υγεία). Γιατί γίνεται αυτό, γιατρέ μου;

-          …

-          Ωραία παραπέμψτε με τουλάχιστον στον ειδικό να κάνει κι αυτός την εκτίμησή του και βλέπουμε.

-          Μα δεν έχουμε εμείς αυτή την ειδικότητα εδώ.

-          Γιατί, γιατρέ μου, δεν έχετε αυτή την ειδικότητα εδώ;

-          …

Παρεμπιπτόντως η τιμή της αξονικής στη Νάουσα που ρώτησα ήταν 100 € και η τιμή του ειδικού στην Παροικιά 60 €.

Μετά τις τελίτσες, αφού είδα κι αποείδα, μάζεψα τη χαρτούρα και επέστρεψα στον οικογενειακό γιατρό μου. Ο τύπος αυτός για άλλη μια φορά με εξέπληξε. Έλεγξε σχολαστικά τις εξετάσεις, μου έκανε ο ίδιος υπερηχογράφημα και για ένα εικοσάλεπτο περίπου ασχολήθηκε μαζί μου. Εν τέλει με καθησύχασε, λέγοντάς μου ότι δε βλέπει κάτι περίεργο, και μου συνέστησε να επισκεφθώ ειδικό για πλήρη αντιμετώπιση του θέματος αλλά να κάνω και την αξονική. Κατόπιν αυτού, μου έγραψε την αξονική και μου συνέστησε εν καιρώ να την κάνω.

-          Και πού να πάω να την κάνω, γιατρέ μου;

-          Μάλλον στην Αθήνα.

-          Στη Νάξο παίζει τίποτα ή να μη το συζητάω καθόλου;

Μετά από ένα τηλέφωνο σε έναν φίλο γιατρό, ο γιατρός μου μου είπε.

-          Στο Γενικό Νοσοκομείο - Κέντρο Υγείας της Νάξου δεν υπάρχει αξονικός τομογράφος, αλλά υπάρχουν δύο διαγνωστικά κέντρα τα οποία έχουν αξονικό τομογράφο και είναι και τα δύο συμβεβλημένα με τον ΕΟΠΥΥ, οπότε μπορείς να κλείσεις ραντεβού και να κάνεις εκεί την εξέτασή σου.

Για «καλή» μου τύχη μαζί με μένα έπρεπε να κάνει μια εξέταση και η σύζυγος η οποία κόστιζε στο ίδιο  ιδιωτικό, φυσικά, διαγνωστικό κέντρο της Νάουσας άλλα 75 €. Αν θυμάστε, λοιπόν, μαζί με τα δικά μου 100 € ανεβαίναμε στα 175 € συν 60 € ο ειδικός πηγαίναμε στα 235 €.

Κατόπιν των προαναφερομένων βγήκανε χαρτιά, μολύβια, γίνανε τηλέφωνα για τιμές εισιτηρίων, γίνανε πράξεις προσθαφαιρέσεων, τηλέφωνα στη Νάξο για κλείσιμο ραντεβού με τους γιατρούς του Γενικού Νοσοκομείου - Κέντρου υγείας, τηλέφωνα στο διαγνωστικό για αντίστοιχα ραντεβού για τις εξετάσεις και τέλος εγκρίθηκε το ταξίδι στη Νάξο. Τα συνολικά έξοδα του ταξιδιού με μια ακόμα επίσκεψη σε ένα γιατρό που αμελούσαμε επιμελώς να κάνουμε στο αγαπημένο νησί μας λόγω κόστους, μαζί με μεσημεριανό σε παραλιακό ταβερνάκι  παρακαλώ, δεν ξεπέρασε τα 90 €. Τα συμπεράσματα δικά σας.

Από την παραπάνω πολύ μικρή περιπέτειά μου και από την εμπειρία του ταξιδιού στη Νάξο διαπίστωσα κάποια πράγματα που θα ήθελα να σας αναφέρω:

1.       Το Γενικό Νοσοκομείο - Κέντρο Υγείας της Νάξου διαθέτει πολλαπλάσιο επιστημονικό προσωπικό απ’ ότι το δικό μας Κέντρο Υγείας. Διαθέτει παιδίατρο, παθολόγο. γενικό ιατρό, ορθοπεδικό, οφθαλμίατρο, μικροβιολόγο, μικροβιολογικό εργαστήριο που λειτουργεί για τους πολίτες της Νάξου, ακτινολόγο, καρδιολόγο, τμήμα υπερήχων και πολλά άλλα που δεν έτυχε να πέσουν στην αντίληψή μου.

2.       Τα δύο διαγνωστικά κέντρα που υπάρχουν στο νησί της Νάξου είναι και τα δύο συμβεβλημένα με τον ΕΟΠΥΥ και πραγματοποιούν σχεδόν όλες τις εξετάσεις.

Ύστερα από τις παραπάνω διαπιστώσεις θα ήθελα να ρωτήσω τη διοικούσα επιτροπή του Κέντρου Υγείας της Πάρου τα παρακάτω:

1. Ο Οργανισμός Εσωτερικής Υπηρεσίας του Κέντρου Υγείας τι επιστημονικό προσωπικό προβλέπει και πόσες θέσεις απ’ αυτές είναι καλυμμένες;
2. Οι πολλές κενές θέσεις γιατί δεν καλύπτονται από τη στιγμή που υπάρχουν ολοκληρωμένοι διαγωνισμοί;
3. Πώς είναι δυνατόν οι γιατροί να αρνούνται να έρθουν στο Κέντρο Υγείας της Πάρου (γιατί δεν τους συμφέρει όπως λέτε) και ταυτόχρονα να πηγαίνουν στη Νάξο; Η συγκοινωνία στην Πάρο είναι πολύ πιο συχνή και κοντινή με την Αθήνα ακτοπλοϊκά, ενώ εσχάτως διαθέτει και ένα αεροδρόμιο το οποίο δεν έχει καμία σχέση με αυτό της Νάξου, τόσο σε μέγεθος όσο και σε επικοινωνία.
4. Γιατί στο Κέντρο Υγείας της Πάρου δεν εκτελούνται αιματολογικές εξετάσεις όπως στο Γενικό Νοσοκομείο - Κέντρο Υγείας της Νάξου;
5. Γιατί ο αξονικός τομογράφος δεν λειτούργησε ποτέ στο Κέντρο Υγείας της Πάρου και γιατί εσχάτως χάθηκε από το Κέντρο;
6. Γιατί δεν εκμεταλλεύεστε την τηλεϊατρική στην οποία συμμετείχατε πιλοτικά και μάλιστα με επιτυχία εδώ και μια εικοσαετία περίπου;   

Θα ήθελα να σημειώσω εδώ ότι οι κρατήσεις που έχουμε από τους μισθούς μας εγώ και η σύζυγος, για να έχουμε παροχή δημόσιας και δωρεάν υγείας, πέρα απ’ όλα τα’ άλλα, ξεπερνάνε τα 300 € μηνιαίως δηλαδή αγγίζουν τα 4.000 € ετησίως. Τα παραπάνω ερωτήματα εγείρονται εξαιτίας αυτής της  αδικίας που βιώνουμε ως οικογενειάρχες γονείς και βέβαια ως πολίτες και το μόνο στόχο που έχουν είναι η άρση αυτής της αδικίας. Προς την ίδια κατεύθυνση θα ήθελα να ρωτήσω το Δήμαρχο, ο οποίος πρόσφατα δήλωσε στον Ελεύθερο Τύπο ότι οι ανάγκες του νησιού σε ό,τι αφορά την υγεία καλύπτονται από ιδιώτες. Και φυσικά στα ίδια ερωτήματα που θα θέσω μπορεί να απαντήσει και ο έτερος θεσμικός παράγοντας της περιφερειακής αρχής, ο Έπαρχός μας.

1. Πώς είναι δυνατόν να ανέχεστε αυτή την κατάσταση στον τόπο σας;
2. Πώς είναι δυνατόν να μην έχει κεντρική πολιτική θέση στις προτεραιότητές σας ως Δήμαρχος και Έπαρχος το θέμα της δωρεάν παροχής δημόσιας υγείας στους πολίτες σας;
3. Πώς είναι δυνατόν να περιορίζεται ο όποιος αγώνας σας στην ανταλλαγή εγγράφων με τους αρμόδιους;
4. Πώς ανέχεστε να πληρώνουν οι εργαζόμενοι και οι πολίτες του Δήμου στον οποίο προΐσταστε, ο καθένας από την πλευρά του, τόσα χρήματα χωρίς αντίκρισμα;
5. Τι γίνεται με το αεροπλάνο αεροδιακομιδών το οποίο έπρεπε να πετάει, σύμφωνα με δέσμευση του Δημάρχου, από το φθινόπωρο του 2015;

Τέλος, θα ήθελα να πω και δυο λόγια στους ιδιώτες της υγείας. Μας λέτε ότι δεν βάζετε ΕΟΠΥΥ στα μαγαζιά σας, γιατί το Ελληνικό κράτος είναι αφερέγγυο, δε σας πληρώνει και εξαιτίας αυτής της κατάστασης δεν βγαίνετε οικονομικά να ζήσετε. Αυτό το τελευταίο έχει και γούστο, αλλά, ειλικρινά σας ρωτώ, τα αντίστοιχα διαγνωστικά κέντρα της Νάξου που έχουν ΕΟΠΥΥ πώς πληρώνονται από το Ελληνικό κράτος και πώς τα καταφέρνουν να επιβιώνουν σε καιρούς εξαιρετικά κρίσιμους, ενώ εσείς δεν μπορείτε;

Δυστυχώς, τρία ολόκληρα χρόνια που βρίσκομαι στο νησί επαναλαμβάνω τα ίδια ερωτήματα στους ίδιους ανθρώπους – θεσμούς από διάφορες μεριές. Μέσω του συλλόγου εργαζομένων, πολλές φορές, ανεβάσαμε το θέμα της δημόσιας υγείας στη κορυφή της ατζέντας μας και ενώσαμε τις φωνές μας και με άλλες συλλογικότητες. Τα ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα. Και βέβαια οι απαντήσεις που προσμένω στα ερωτήματα που θέτω είναι ουσιαστικές και όχι τυπικά τεχνοκρατικές. Οι τελευταίες, φαινομενικά, μπορεί να δίνουν τη νομική κάλυψη για τη δημιουργία άλλοθι στη λειτουργιά και ύπαρξη των θεσμών αλλά αφήνει τα προβλήματα άλυτα. Καταθέτω, λοιπόν, την αδικία που υφίσταμαι ως πολίτης και εργαζόμενος και αναμένω τις απαντήσεις σας ως άνθρωπος, ως οικογενειάρχης και πρωτίστως ως γονιός.