Ένα μουσακά στο Σοφαρχείο

Το κοινό καλό δεν μπορεί να αφορά μόνο την πάρτη μου, την εργασία μου, την τάξη μου, τη χώρα μου, την ήπειρό μου ή τον πλανήτη μου. Για να είναι κοινό το καλό πρέπει να αφορά ολάκερη την πλάση.

Η μόλυνση του πλανήτη, για παράδειγμα, μας αφορά όλους. Το να προτάσσονται σε σχέση μ’ αυτό ατομικά συμφέροντα του παραπάνω τύπου είναι σαν να ψεκάζουμε το φαγητό που αχνίζει στο πιάτο μας με εντομοκτόνο, για να μη κάτσουν πάνω του μύγες.

Επίσης, το ότι το Κέντρο Ανθυγιεινής Δευτέρας Παρουσίας δεν είναι στελεχωμένο όπως προβλέπεται, σε συνδυασμό με την εξακολουθητική έλλειψη των αεροδιακομιδών, μας αφορά όλους. Το ότι κάποιοι προτάσσουν ως μέγιστο κοινωνικό πρόβλημα (αν είναι δυνατόν) την λειτουργία ενός μεγαλύτερου αεροβρωμίου από το ήδη υπάρχον είναι σαν ένας γλάρος να αφόδευσε από ψηλά πάνω στο φρεσκολουσμένο μαλλί και κουστουμαρισμένο κορμί μας.   

Ο «Θεός», λοιπόν, έπλασε το μουσακά, ο σοφός έδειξε τις μύγες και ο ηλίθιος ψέκασε το μουσακά με εντομοκτόνο, λίγο πριν τον καταπιεί. Κατά τα άλλα, κάντε υπομονή. Μη φάτε ακόμα, έχουμε γλαρόσουπα και φτάνει για τους πολλούς. Οι λίγοι, έτσι κι αλλιώς, είναι χορτάτοι. Από βουλιμία και από συνήθεια τρώνε και μάλιστα τον αγλέορα.  

Αριστοφάνειος Επάκτιος